0
W ostatnim roku hodowcy z Korei Południowej wyprodukowali 14,5 mln świń co stanowi wzrost o 3,05% w porównaniu do roku 2013. Średnia wielkość stada w Korei to 200 loch. Większość świń jest produkowana w fermach o cyklu zamkniętym należącym do niezależnych producentów. Duże fermy przemysłowe są dwuobiektowe, gdzie stado loch i warchlakarnia znajduje się w jednej lokalizacji a tucz wstępny i końcowy, w innej.
Zespół rozrodczo-oddechowy (PRRS) jest jedną z najważniejszych chorób świń w Korei. Wirus PRRS na podstawie sekwencji genów strukturalnych z końca 3′ oraz całego genomu, dzieli się na dwa genotypy: typ 1 (europejski) i typ 2 (amerykański). Typ 1 PRRSV dzieli się dalej na szereg podtypów genetycznych, ogólnoeuropejski podtyp 1 i wschodnioeuropejskie podtypy 2, 3 i 4 (Stadejek et al. 2013). Typ 2 został wykryty w Korei w czasie globalnej epidemii choroby, w 1994 roku (Kweon et al. 1994). Typ 1 został wykryty w 2005 roku (Nam et al. 2009), i należy do podtypu 1 (Kim et al. 2010). Pochodzenie PRRSV typ 1 w Korei jest nieznane. W latach 2003-2006 , według koreańskiego National Veterinary Research and Quarantine Service, do Korei sprowadzono z Anglii, Danii i Belgii ponad 10 000 loszek. Można przypuścić, że koreańskie szczepy PRRSV typ 1 pochodzą więc z krajów europejskich. Od 2005 roku w fermach koreańskich krążą oba typy wirusa. Typ 1 stwierdza się w 29,4% ferm a typ 2 w 54,4% ferm (Lee et al. 2010). Krążenie obydwu typów PRRSV stwierdza się w 16,2% ferm (Lee et al. 2010).
Fig 1. Wrażliwe loszki zakażone naturalnie typem 1 PRRSV wykazywały objawy zasinienie uszu.
Obraz kliniczny
Nasilenie i czas utrzymywania się objawów oddechowych po zakażeniu szczepami typu 1 PRRSV są bardzo zmienne w warunkach terenowych. W niektórych fermach koreańskich gdzie krążą szczepy tego genotypu obserwuje się ostre objawy oddechowe, w innych choroby układu oddechowego mają charakter enzootyczny a w niektórych nie obserwuje się żadnych objawów ze strony układ oddechowego. Różnice w zjadliwości koreańskich szczepów PRRSV typ 1 zostały potwierdzone w warunkach doświadczalnych (Han et al. 2010a).
Typy 1 i 2 wirusa PRRS charakteryzuje różny poziom zjadliwości dla układu oddechowego świń. Koreańskie szczepy należące do typu 2 indukują silniejsze objawy kliniczne ze strony układu oddechowego niż szczepy typu 1 (Han et al. 2010b). W odniesieniu do objawów ze strony układu rozrodczego po zakażeniu szczepami typu 1 czy typu 2 nie obserwuje się istotnych różnic w przebiegu choroby (Han et al. 2014). Szczepy typu 1 mogą wywoływać ronienia i przedwczesne porody tak samo jak szczepy typu 2 (Han et al. 2013a). Nie ma również różnic we wpływie tych dwóch genotypów na układ rozrodczy knurów (Han et al. 2013b).
Problemy diagnostyczne
Praktycznie jedynie PCR pozwala na różnicowanie genotypów PRRSV. Komercyjne testy ELISA nie są w stanie różnicować przeciwciał dla PRRSV typ 1 od przeciwciał dla PRRSV typ 2.
Dlatego też wiele laboratoriów diagnostycznych używa PCR zarówno do wykrywania PRRSV jak i różnicowania genotypów biorących udział w przypadkach klinicznych.
Zwalczanie choroby
Obecnie w Korei uważa się, że ze względu na przewagę ciągłych systemów produkcji i duże zagęszczenie ferm, większe znaczenie praktyczne i większą skuteczność ma kontrola PRRS niż eliminacja zakażeń. Istnieje kilka opcji kontroli choroby ale uważa się, że kombinacja stosowania szczepień oraz modyfikacja przepływu świń na fermie daje najlepsze wyniki zwalczania. Do 2014 roku w Korei dostępna była tylko szczepionka oparta na typie 2 PRRSV. Obecnie na rynku są dostępne również dwie szczepionki żywe atenuowane oparte ma szczepach typu 1. Po ich wprowadzeniu w fermach koreańskich gdzie krąży PRRSV typ 1 stosuje się szczepionki tego typu. Koreańscy producenci zwykle stosują w fermach loch szczepienia dywanowe, gdzie lochy luźne, ciężarne i loszki są immunizowane co 4 miesiące.
Wnioski
Zakażenia PRRSV typ 1 są szeroko rozpowszechnione w stadach świn w Korei. Obecnie wydaje się, że konsekwencje zakażeń szczepami należącymi do tego genotypu są istotne przede wszystkim ze względu na zaburzenia w rozrodzie. Skutki dla chorób układu oddechowego u tuczników są mniejsze. Szczepienie szczepionkami żywymi atenuowanymi opartymi o typ 1 PRRSV jest skuteczne w odniesieniu do zakażeń tym genotypem.
