Dynamika zakażenia Mycoplasma hyorhinis w stadach świń hodowlanych.

W ostatnich latach znacząco wzrosło zainteresowanie Mycoplasma hyorhinis ze względu na to, że patogen okazał się być przyczyną uogólnionego zapalenia błon surowiczych i stawów u prosiąt odsadzonych. Przypuszcza się, że lochy przenoszą bakterie na swoje potomstwo, jednak wiedza epidemiologiczna o M. hyorhinis jest wciąż niewystarczająca. Brakuje nadal podstawowych informacji na temat okresu kolonizacji, dynamiki transmisji zarazka po odsadzeniu i roli matki w szerzeniu zakażenia.

W przedstawionym badaniu wykonano szereg nowoczesnych testów diagnostycznych (np. qPCR- PCR ilościowy) i pobrań (płyn ustny, wymazy z nosa). Metody te zostały wykorzystane do poszerzenia wiedzy w zakresie epidemiologii tego drobnoustoroju w nowoczensych przemysłowych fermach trzody chlewnej.

Badanie 1. Określenie częstości kolonizacji jamy nosowej M. hyorhinis w fermach świń z przypadkami występowania zapalenia błon surowiczych.

Do doświadczenia zostały wytypowane trzy stada typu "od porodu do odsadzenia" liczące po 6000 świń, oznaczone odpowiednio jako A, B i C, wraz z warchlakarniami. Mimo, że w wszystkich trzech stadach udokumentowano epizody choroby wywołanej M. hyorhinis, to tylko w stadach A i B odnotowano przypadki wysokiej śmiertelności w okresie okołoodsadzeniowym z powodu uogólnionego zapalenia błon sutowiczych w okresie prowadzenia badań. Z każdego stada pobierano próbki: wymazy z nosa od 60 loch, 60 prosiąt z każdej z grup wiekowych: w 1, 7, 14, i 21 dniu życia, jak również od 30 świń z każdej grupy w wieku 28,35, 42, 49,56,63 70 i 77 dni życia. Dodatkowo, od kiedy wykryto M. hyorhinis na powierzchni gardła, został pobrany płyn ustny od jadnego kojca z każdej grupy wiekowej z warchlakarni. Aby określic rolę M. hyorhinis w występowaniu zapalenia błon surowiczych, pobrano także pośmiertnie wycinki tkanek od 10 zwierząt z objawami chorobowymi i 10 zwierząt klinicznie zdrowych, które były w wieku odpowiadajacym największej liczbie zachorowań. Próbki zostały przebadanie qPCR.

Wyniki badań

M. hyorhinis zostało wykryte w jamie nosowej 5 z 60 loch w stadzie A, 3 z 60 w stadzie B i u żadnej w stadzie C. W stadzie A i B u niektórych osobników były obecne objawy kliniczne. Częstość kolonizacji u prosiąt ssących była niska ( średnio 8%) i wysoka u prosiąt odsadzonych (średnio 98%). Odmiennie było w przypadku stada C, gdzie nie było przypadków klinicznych związanych z występowaniem M. hyorhinis. Kolonizacja M. hyorhinis aż do ostatniego tygodnia przed odsadzeniem od matki była na niskim poziomie. W stadzie A i B łącznie 7 z 8 próbek płynu ustnego pobranego od prosiąt odsadzonych było dodatnich pod kątem obecności M. hyorhinis, zaś w stadzie C tylko 1 z 8. U żadnego z klinicznie zdrowych zwierząt ze stada C nie zaobserwowano polyserositis, podobnie jak u zwierząt z objawami klinicznymi. Jednak w stadach A i B zapalenie błon surowiczych było obserwowane odpowiednio u 9 z 10 i 4 z 10 świń, u których występowały objawy chorobowe (Fot.1). M. hyorhinis została wykryta metodą PCR w osierdziu 8 z 10 chorych zwierząt w stadzie A i 3 z 10 w stadzie B. M. hyorhinis udało się wyizolować z osierdzia zwierząt ze stada A i B. W stadzie C nie wykryto bakterii u żadnego zwierzęcia poddanego sekcji zwłok metodą PCR.

Zdjęcie 1. Serce. Zapalenie osierdzia w przypadku uogólnionego zakażenia M. hyorhinis.

Badanie 2. Prognostyczne długofalowe badania nad kolonizjacją M. hyorhinis w dwóch gospodarstwach produkcyjnych.

Do badania zostały wybane dwa stada (A i B) na podstawie historii występowania uogólnionego zapalenia błon surowiczych. Zwierzeta nie były szczepione przeciwko M. hyorhinis. W każdym stadzie przeprowadzono próbobranie od zwierząt z różnych grup wiekowych. Pobrano wymazy z nosa i krew od 50 losowo wybranych loszek (p1 i p2- liczba porodów) i 50 loch (p3 i starsze) w celu diagnostyki pod kątem obecności M. hyorhinis metodą qPCR i przeciwciał anty- M.hyorhinis z surowicy krwi metodą ELISA (Zdj. 2)

Zdjącie 2. Pobieranie wymazów z nosa od loch w celu wykrycia M. hyorhinis qPCR.

Z każdego miotu wybrano i oznaczono losowo jedno prosię, w sumie 100 zwierząt. Od każdego zwierzęcia pobierano wymaz z nosa i krew w dniu urodzenia, w momencie odsadzania i 10 dni po odsadzeniu (Zdj. 3-4). Ponadto w okresie szczytu zachorowalności na polyserositis/zapalenie stawów/ zapalenie płuc pobrano dwie próbki więcej w okresie odsadzenia i podczas tuczu. Podczas pobierania tych prób, w celu zdeterminowania roli M. hyrhinis w polyserositis w sumie 12 swiń zostało poddane eutanazji i nekropsji (10 z objawami klinicznymi choroby, 2 klinicznie zdrowe). Przy okazji każdego próbobrania, które odbyło się w okresie poodsadzeniowym pobierano także płny ustny, w sumie 56 próbek. Łącznie pobrano 1050 wymazów z nosa od 216 loch i 216 innych świń w czasie 10 różnych próbobrań.

Zdjęcie 3. Kolczykowanie prosiąt, od których będą pobierane próbki.	Zdjęcie 4. Pobieranie wymazów z nosa od prosiąt krótko po urodzeniu

Wyniki badań

M.hyorhinis zostało wykryte metodą qPCR w jamie nosowej w 5 z 107 loch w stadzie A i 2 z 110 w stadzie B. 4 lochy, od których próbki wyszły dodatnio były pierworódkami, bądź rodziły drugi raz. W przypadku kolejnych 3 dodatnich loch był to trzeci poród. Prewalencja kolonizacji u prosiąt ssących była niska w obydwu stadach (średnio 1.7%) i wysokie u prosiąt odsadzonych (średnio 85%). Większość zwierząt zostaje zakażona tuż po odsadzeniu i pozostają dodatnie aż do końca tuczu. W obydwu stadach prosięta tuż po urodzeniu posiadały przeciwciała anty- M. hyorhinis. Poziom przeciwciał zaczął szybko spadać po odsadzeniu. W przybliżeniu w 94 i 64 dniu życia przeciwciała zaczęły rosnąć odpowiednio w stadzie A i B. Podejrzewa się, że wzrost nastąpił na skutek odpowiedzi immunologicznej organizmu. W stadzie A 25 z 31 próbek płynu ustnego było dodatnich. Ponadto wyniki badań płynu ustnego były zgodne z wynikami wymazów z nosa. W stadzie A M. hyorhinis zostało wykryte w osierdziu (12 z 18) i stawach (4 z 10) chorych świń. To kontrastuje z brakiem obecności M. hyorhinis w tych samych tkankach od zwierząt zdrowych. U wszystkich świń poddanych sekcji wynik qPCR na M. hyorhinis był dodatni.

Wnioski końcowe

M. hyorhinis jest powszechnie występującym patogenem w jamie nosowej świń. Jednak nie wszystkie zwierzęta są zainfekowane, a także nie w tym samym czasie. Zakładamy, że ta niewielka liczba prosiąt ssących, które są zainfekowane M. hyorhinis jest odpowiedzialna za transmisję zrazka po odsadzeniu.

Płyn ustny wydaje się być użytecznym narzędziem służącym detekcji M. hyorhinis i oceny dynamiki zakażenia w stadach. Pozwala to na szybszą i bardziej właściwą antybiotykoterapię bądź wdrożenie programu szczepień. Jednak badanie z użyciem płynu ustnego wymaga dalszych badań i standaryzacji.

Znajomość dynamiki zakażenia w stadzie pozwoli na wdrożenie lepszych strategii kontroli zagrożonych stad.