Hiszpański przemysł trzody chlewnej: nacisk na wydajność i zrównoważony rozwój

Hiszpański przemysł trzody chlewnej odnosi sukcesy, co oznacza ciągły wzrost produkcji w ostatnich latach o ponad 1 000 000 sztuk rocznie. W 2019 roku ubojowi poddano ponad 53 mln sztuk.

Wzrost ten jest wspierany przez wzrost eksportu; Obecnie Hiszpania eksportuje ponad 55% produkowanej przez siebie wieprzowiny. Eksport tradycyjnie kierowany był do krajów Unii Europejskiej, które jeszcze kilka lat temu stanowiły 75% eksportu Hiszpanii. Sytuacja ta jednak szybko się zmienia i według najnowszych danych dostępnych od 2020 r. eksport tusz i kawałków poza UE stanowi obecnie 52,8% całości.

Spośród krajów trzecich głównym odbiorcą Hiszpanii są Chiny. Hiszpania była głównym dostawcą do tego kraju w 2019 r. i jak dotąd skierowano tam 40% hiszpańskiego eksportu tusz i kawałków mięsa (wykres 1).

W 2018 roku, kiedy odnotowano pierwsze ogniska afrykańskiego pomoru świń (ASF), Chiny doświadczyły bezprecedensowego kryzysu zdrowotnego, który doprowadził do poważnego spadku pogłowia i produkcji trzody chlewnej. W rezultacie musiały zwrócić się na rynki międzynarodowe w celu zaopatrzenia w wieprzowinę.

ASF jest chorobą, na którą nie opracowano skutecznego leczenia i szczepionki, a jedyną możliwą strategią w celu jej opanowania jest wyeliminowanie choroby poprzez ubój i depopulację dotkniętych nią gospodarstw. Następnie są one ponownie obsadzane zwierzętami wolnymi od choroby po zakończeniu kwarantanny. Jest to obecnie jedyny skuteczny środek zapobiegający nawrotom i rozprzestrzenianiu się choroby przez bezobjawowe zwierzęta, ale będące nosicielami.

Pojawienie się ogniska ASF w Niemczech na początku września 2020 roku powoduje znaczne napięcia na europejskich i światowych rynkach wieprzowiny oraz w handlu trzodą chlewną, zwłaszcza w przypadku prosiąt holenderskich i duńskich, które w dużej mierze były eksportowane do Niemiec.

Dla rządu chińskiego podaż wieprzowiny jest niezbędna, ponieważ wieprzowina jest uważana za podstawowy produkt i jest tam wysoko ceniona. Jednak według większości ekspertów odzyskanie wcześniejszego poziomu pogłowia zajmie kolejne 2-3 lata, pomimo środków ustanowionych przez rząd w celu kontroli ASF i przywrócenia pogłowia. Biorąc jednak pod uwagę, że produkcja wieprzowiny jest strategiczna dla Chin, nie ma wątpliwości, że ożywienie nastąpi, a kraj nie będzie potrzebował importu w takim stopniu, więc światowy rynek wieprzowiny będzie przepełniony. Chiny muszą zaopatrywać się w wieprzowinę, ale robią to na coraz lepszych warunkach gospodarczych.

Jednak warunki geopolityczne ulegają ciągłym zmianom. Przykładowo, ewentualna zmiana prezydentury Stanów Zjednoczonych w następnych listopadowych wyborów parlamentarnych mogłaby spowodować zmianę stosunków handlowych USA z Chinami, aw konsekwencji modyfikację na rynkach międzynarodowych. Chociaż spór o światową hegemonię będzie nadal tworzył napięcia między dwoma supermocarstwami.

Chiny będą starały się pozyskiwać wieprzowinę z innych krajów. W ciągu ostatnich kilku miesięcy pojawiły się wiadomości, że finalizowane jest strategiczne porozumienie z rządem Argentyny w sprawie produkcji wieprzowiny tam. Nie można zapominać, że Argentyna jest głównym producentem surowców do produkcji pasz dla zwierząt. Jest prawdopodobne, że Chiny nie będą samowystarczalne w ciągu najbliższych 5-10 lat, ale ich siła nabywcza może prowadzić do zakłóceń na rynku.

Chiny uczą się grać i bawią się swoją siłą nabywczą i geopolityką, wykorzystując wieprzowinę jako jeden ze swoich aktywów handlowych w stosunkach międzynarodowych. Możliwe, że hiszpański eksport do Chin nie będzie w przyszłości tak znaczący.

Co się wtedy stanie w hiszpańskim przemyśle trzody chlewnej? Czy będzie przygotowany do działania na jeszcze dojrzalszym rynku, na którym podmioty posiadające nadwyżki wieprzowiny (głównie kraje europejskie) będą musiały szukać innych rynków?

Hiszpania musi przygotować się na cykliczne kryzysy w branży, które w ostatnich latach były opóźnione ze względu na wspomniane przyczyny zdrowotne i siłę eksportu hiszpańskiego sektora w poszukiwaniu nowych rynków zbytu, co pozwoli krajowi cieszyć się niezwykle długim okresem prosperity.

W tym momencie Hiszpania nadal rośnie w zakresie pogłowia i wydajności, ale hiszpańscy producenci powinni priorytetowo traktować większą wydajność i zdawać sobie sprawę, że wzrost nie może trwać w nieskończoność.

Prawdą jest, że Dania, kraj, w którym przemysł trzody chlewnej stanowi ponad 5% swojego PKB, eksportował około 80% swojej produkcji w ciągu ostatnich 20 lat, ale ma bardzo mocne filary strukturalne i plany badawczo-rozwojowe w dziedzinie genetyki, zdrowia, zrównoważonego rozwoju, zarządzania, żywienia itp. Obecnie specjalizuje się w produkcji i eksporcie prosiąt do swoich europejskich sąsiadów. Wielu duńskich rolników, w obliczu niemożności dalszego wzrostu w ich kraju, głównie ze względu na kwestie środowiskowe, jest wiodącymi przedsiębiorcami zaangażowanymi w projekty związane z produkcją trzody chlewnej w krajach Europy Wschodniej, gdzie płace są znacznie niższe niż w Danii i gdzie mogą nadal się rozwijać.

Hiszpania musi ustanowić plan strategiczny dla trzody chlewnej, który uczyni ten kraj bardziej wydajnym i mniej podatnym na zagrożenia w przyszłości. Plan oparty między innymi na:

• Strategiczny plan ochrony zdrowia. Zdrowie zwierząt to przewaga konkurencyjna, którą należy wzmocnić. Zapobieganie introdukcji ASF musi pozostać priorytetem, ale w ramach strategicznego planu zdrowotnego kontrolowanie i eliminacja PRRS byłoby również bardzo korzystne dla Hiszpanii, ponieważ ta choroba kosztuje hiszpański przemysł setki milionów euro rocznie.
• Zwiększona produkcyjość na fermach loch i liczba produkowanych prosiąt, poprawa genetyki, zdrowia, budynków i zarządzania.
• Poprawa wydajności paszy (współczynnik konwersji paszy) na fermach tuczników oraz wykorzystanie nowych produktów i produktów ubocznych w żywieniu, co jest wynikiem programów badawczo-rozwojowych.
• Narodowy plan bezpieczeństwa biologicznego. Jest to niezwykle ważne dla utrzymania statusu zdrowia, który pozwala Hiszpanii na eksport do wszystkich krajów. Powinien obejmować takie środki, jak zwiększenie odległości nowo budowanych ferm loch do minimum dwóch kilometrów, co pozwoli na utrzymanie wysokiego stanu zdrowotnego ferm loch i bardziej zrównoważony wzrost.
• Ograniczanie projektów na dużą skalę w kwestii ferm zarodowych loch lub dużych farm ze względu na negatywny wpływ społeczny, jaki mają te projekty oraz ponieważ stanowią one zagrożenie dla zdrowia i niezrównoważony wzrost branży we wszystkich aspektach.
• Priorytetyzacja stosowania gnojowicy jako nawozu rolniczego, ograniczenie stosowania nawozów chemicznych w rolnictwie przemysłowym. Kontrola zarządzania gnojowicą w miejscach, które nie mają wystarczającej ilości ziemi do wykorzystania gnojowicy jako nawozu rolniczego.
• Opracowywanie nowych systemów zarządzania gnojowicą w celu zmniejszenia emisji zanieczyszczeń i promowania bardziej zrównoważonej produkcji.
• Promowanie energii odnawialnej w gospodarstwach poprzez wykorzystanie fotowoltaiki, energii geotermicznej i energii pochodzącej z gnojowicy oraz wszystkich innych ekonomicznie opłacalnych alternatyw energetycznych.
• Nadal jesteśmy mocno zaangażowani w promowanie hiszpańskiego sektora trzody chlewnej na rynkach zagranicznych za pośrednictwem organizacji branżowych, które wykonują bardzo dobrą pracę.
• Zachęcanie do rozwoju hiszpańskich firm zajmujących się produkcją mięsa i wieprzowiny w innych krajach, aby mogły nadal być światowymi liderami na zglobalizowanych rynkach, które wymagają dużych ilości, aby móc współpracować z dużymi grupami dystrybucji żywności na całym świecie.

Hiszpański przemysł trzody chlewnej musi priorytetowo traktować wydajność, rentowność i zrównoważony rozwój w ramach bezpieczeństwa biologicznego i zdrowia, bez ograniczania wzrostu i robiąc to w najmądrzejszy i najbardziej zrównoważony sposób.