Protokoły dla loszek remontowych (1/3)

Izolacja i aklimatyzacja są krytycznymi krokami, jakie należy poczynić już na początku życia produkcyjnego loszek remontowych. Celem okresu kwarantanny i aklimatyzacji jest zapobiegnięcie wprowadzenia nowych patogenów do stada, utrzymanie stabilności stada i umożliwienie zwierzętom zaadoptowania się do patogenów jakie spotkają na docelowej fermie, zanim zostaną użytkowane w rozrodzie.

Poniższa tabela w prosty sposób podsumowuje proces wprowadzania zwierząt remontowych na fermę. Dla każdej z części pokazuje inne elementy, a także potencjalne czynniki, które mogą wpłynąć na skuteczność podjętych działań. Należy zauważyć, że kategoryzacja każdego czynnika nie określa czy wpływ jest pozytywny czy negatywny.

(Juan Carlos Pinilla, Al Leman Conference 2015)

Adaptacja, kluczowy element stabilności stada. Jak adaptować zwierzęta remontowe do najpowszechniejszych patogenów w stadzie

.

Najważniejszym aspektem, który należy rozważyć jest fakt, że najlepiej aby zwierzęta remontowe pochodziły z fermy o lepszym statusie niż ferma docelowa, równocześnie upewniając się, że loszki będą uodpornione na choroby jakie napotkają w stadzie docelowym. Protokoły adaptacji powinny być dostosowane do każdej fermy z osobna, a nie po prostu kopiować systemy z innych ferm.

Dwie najczęściej stosowane strategie obejmują: szczepienia zwierząt co pozwala im rozwinąć odporność i/lub ekspozycja na patogeny fermowe przez co rozwijają naturalną odporność. Niektóre szczepienia są przeprowadzane w fazie izolacji, co ma na celu ochronę zwierząt podczas fazy adaptacji. Podobnie z wykorzystaniem leków, żeby zminimalizować objawy kliniczne ale w dawkach które pozwolą na zainfekowanie nowo przybyłych zwierząt.

"Naturalna" ekspozycja:

Wymaga kontaktu ze zwierzętami z fermy docelowej (siewcami) i/lub feedbacku. "Siewcy" muszą wysiewać konkretny patogen(y), z którymi chcemy zetknąć loszki remontowe; aby tak się mogło stać, weterynarz musi być dobrze zaznajomiony z epidemiologią danego zarazka w stadzie. Jako ogólną zasadę przyjmuje się, że locha, którą przeznaczono do uboju ( z pierwiastek bądź pierworódek) wystarczy na to by dokonać naturalnej ekspozycji na 20 zwierząt. Jednak jest to  liczba zgrubna, zależy od częstotliwości kontaktu zwierząt, prawdopodobieństwa transmisji podczas kontaktu i czasu kiedy "siewcy" wysiewają patogen.

(Stopień transmisji różnych patogenów u świń. R określa liczbę zwierząt "kontaktowych", które moga być zakażone od jednego "siewcy")

Protokoły dla metody "feedback" są szczególnie ważne by zapewnić odporność matczyną przeciwko większości patogenów powodujących zaburzenia trawienne na porodówce. Jeśli zostaną odpowiednio wdroźone (odpowiednia ekspozycja) można spodziewać się znacznego spadku problemów pokarmowych u prosiąt na porodówce.

Zalecenia:

• Czas trwania fazy adaptacji będzie zależeć od patogenów. Ogólnie rzecz biorąc zaleca się co najmniej 4 tygodnie izolacji  i 4 tygodnie adaptacji. Należy mieć na uwadze, że w przypadku PRRSV trzeba doliczyć dodatkowe 30 dni.

• Szczepienia należy rozpocząć tydzień po rozpoczęciu izolacji aby dać zwierzętom czas na dojście do siebie po stresie związanym z transportem i zmianą miejsca.

  

• Liczba wprowadzeń zwierząt na rok musi być ograniczona. Można to osiągnąć przez wprowadzanie zwierząt w różnym wieku. Aby osiągnąć spójność jeśli chodzi o zdrowie i produkcyjność zaleca się posiadać dwa budynki. To pozwoli na zastosowanie cpp-cpp bez utraty zdolności produkcyjnej.

• Bardzo ważna jest współpraca między weterynarzami z fermy skąd zwierzęta są kupowane i fermy docelowej. Pozwoli to na odpowiednią adaptację zwierząt.

• Każda ferma musi mieć swój własny protokół "na wejście". Wymaga to od lekarza świadomości epidemiologii patogenów w stadzie ( wybór "siewców", czas zakażenia, okres ozdrowienia itd).

• Okres izolacji i aklimatyzacja nie podlega dyskusji, to inwestycja.