TwitterLinkedinWhatsAppTelegramTelegram
0
Czytaj ten artykuł w:

Przypadek kliniczny: Przypadki zaburzeń w rozrodzie w nowo utworzonym stadzie

W nowo utworzonym stadzie w Bretanii pojawiły się objawy kliniczne u loszek z dwóch pierwszych partii loszek sprowadzonych do fermy.

sows
sows

Wstęp

W czerwcu 2009 wezwano nas do przypadku dotyczącego loszek w nowej fermie w Bretanii. W tym czasie, 3 tygodnie przed przybyciem trzeciej grupy, u loszek z dwóch poprzednich grup pojawiły się pewne objawy kliniczne:

  • gorączka (temperatura powyżej 40.5°C)

  • brak apetytu

  • stosunkowo niska skuteczność krycia (86%, poniżej spodziewanej skuteczności)

Pig farm

Opis fermy i kontekst

Ferma o cyklu zamkniętym o liczebności stada podstawowego 560 loch jest zlokalizowana w Bretanii na obszarze o dużym zagęszczeniu produkcji świń. Zasiedlanie rozpoczęto w styczniu 2009 roku. Loszki wprowadzono w czterech partiach F1 i/lub GP (5 styczeń, 9 luty, 23 marzec, 3 maj 2009). W dniu przybycia loszek pobierano próbki krwi od 20-30 sztuk a uzyskana surowicę zamrażano dla ewentualnej późniejszej analizy.

Stadem zarządzano w 10 grupach a prosięta odsadzano w 21 dniu życia.

Nasienie do inseminacji pochodziło z zakupu.

Hodowca przywiązuje dużą wagę do wewnętrznej i zewnętrznej bioasekuracji.

Loszki F1 I GP zostały zakupione w dwóch różnych fermach zarodowych o wysokim statusie zdrowotnym. Hodowca planował produkcję własnych loszek remontowych

Status zdrowotny dwóch ferm zarodowych był następujący:

  • PRRSv: ujemne

  • Actinobacillus pleuropneumoniae: ujemne
  • Choroba Aujeszky’ego: ujemne

  • Mycoplasma hyopneumoniae: ujemne
  • SIV (H1N1, H1N2 i H3N2): ujemne

  • PCV2: status nieznany

Po przybyciu na fermę loszki szczepiono przeciw parwowirozie, różycy i grypie (H1N1 I H3N2).

Świerzb zwalczano iwermektyną w czasie kwarantanny.

Analiza sytuacji i wstępna diagnostyka

W czerwcu 2009 roku, 3 do 4 tygodni po pojawieniu się gorączki i braku apetytu, od 10 chorych loszek pobrano krew.

Próbki były ujemne w kierunku PRRSV, grypy (IHA), Mycoplasma hyopneumoniae i leptospirozy (MAT).

Wyniki pierwszych porodów były złe:

żywo urodzone/lochę

% martwo urodzonych

% mumifikatów

odsadzone/lochę

Grupa 1

11.67 2.8 % 2.5 % 9.94

Grupa 2

9.94 3.3 % 7.9 % 9.24

Grupa 3

10.23 2.7 % 13.0 % 9.51

Dodatkowe badania 25 loch potwierdziły, że ich status odnośnie zakażenia parwowirusem, leptospirami i PRRSV był ujemny.

Jedenaście zmumifikowanych płodów z trzech miotów wysłano do laboratorium. Próbki z poszczególnych miotów zostały zbadane łącznie (pulowanie) testem PCR dla:

  • PRRSv: wszystkie wyniki ujemne

  • PPV: wszystkie wyniki ujemne

  • PCV2: próbki serca i wątroby były dodatnie a zawartość wirusa wahała się od 4.2*109 do 8*1011 kopii/g w sercu i 3.6*1010 do 1.8*1013 kopii/g w wątrobie.

Badanie histologiczne wykazało niewielkie zmiany w sercu z naciekami komórek jednojądrzastych a badanie IHC wykazało obecność antygenu PCV2.

Te wyniki sugerowały rolę PCV2 w wywołaniu obserwowanych objawów klinicznych.

Farrowing rooms

Badania serologiczne w kierunku PCV2

Zdecydowano o badaniu statusu serologicznego loszek na kwarantannie oraz czy uległy serokonwersji między przybyciem na fermę i wystąpieniem objawów klinicznych.

Próbki krwi pobrano w dwóch punktach czasowych:

  • Dzień przybycia na kwarantannę (BS1): od 110 loszek z czterech partii
  • Po wystąpieniu objawów klinicznych (BS2): 45 loszek zbadani drugi raz; loszki wybrano przypadkowo, bez względu na status fizjologiczny po pojawieniu się objawów klinicznych.

Oceniono występowanie przeciwciał dla PCV2.

Średnie miana przeciwciał dla PCV2 porównano w poszczególnych grupach oraz miejscu pochodzenia loszek. Homogenność mian testowawano testami T Studenta i Kruskal-Wallis. Decyzje statystyczne wykonywano używając poziomu istotności 0,05 (p<0,05).

Dane z obu punktów czasowych były dostępne dla 45 loszek. Dlatego też serokonwersję oceniano tylko w ich przypadku. Miana PCV2 i różnice między pierwszym i drugim pobraniem są zaprezentowane w tabeli 1.

Tabela 1. Poziom przeciwciał dla PCV2 (log10) I odchylenie standardowe (σ) w dniu wprowadzenie na kwarantannę (BS1) i po pojawieniu się objawów klinicznych (BS2)

Wprowadzenie na kwarantannę (BS1) Po wystąpieniu objawów klinicznych (BS2) Różnica między BS1 i BS2
n średnia ± σ mediana n średnia ± σ mediana średnia ± σ mediana
Grupa 1 22 0.19 ±0.318 0.000 22 3.10 ±0.543 3.04 3.10 ±0.543 3.04
Grupa 3 23 3.16 ±0.49 3.31 23 3.33 ±0.56 3.54 1.90 ±1.64 2.19

Wszystkie loszki z pierwszej grupy uległy serokonwesji a w trzeciej grupie serokonwersji uległo 61,1% loszek F1 I 60% loszek GP.

Wyciągnęliśmy wniosek, że do fermy wprowadzono loszki naiwne i, że do wystąpienia objawów doszło w po kontakcie z PCV2 , między przybyciem na fermę a porodem.

Interesował nas również status serologiczny PCV2 loszek w dniu dostarczenia na kwarantannę (szczegóły wyników zawiera tabela 2).

Loszki z pierwszego transport są serologicznie ujemne w kierunku PCV2 w dniu przybycia. Wszystkie z nich zostały dostarczone z fermy zarodowej produkującej loszki F1.

Ciekawe, że niektóre loszki z tego samego źródła lecz dostarczone później (transport 2, 3 i 4) były dodatnie (100% miało miana powyżej 1.3 log10 i 38.8 % miało miana powyżej 3 log10).

Ponadto status serologiczny PCV2 był różny w różnych partiach: średnie miano przeciwciał dla PCV2 w trzeciej partii było istotnie wyższe niż w partiach 2 i 4 dla loszek F1 (p=0,001), a średnia wartość była wyższa dla loszek GP (p=0,107).

We partiach 2, 3 i 4 nie obserwowano różnicy w statusie serologicznym w zależności od dostawcy loszek F1 czy GP.

Tabela 2. Średnie miana przeciwciał dla PCV2 (log10) w dniu dostawy na kwarantannę według partii i dostawcy loszek F1 i GP

Pochodzenie F1 (BS1) GP (BS1) Razem
n średnia ± σ mediana n średnia ± σ mediana n średnia ± σ mediana
Dostawa 1 30 0.24 ±0.36 0.00 0 - - 30 0.24 ±0.36 0.00
Dostawa 2 20 2.54 ±0.49 2.56 10 2.69 ±0.29 2.64 30 2.69 ±0.44 2.57
Dostawa 3 19 3.21 ±0.45 3.26 10 3.09 ±0.49 3.13 29 3.17 ±0.46 3.26
Dostawa 4 10 2.46 ±0.77 2.61 5 2.97 ±0.45 2.72 15 2.62 ±0.708 2.64
Razem 79 1.82 ±1.36 2.44 25 2.91 ±0.44 2.72 104 2.83 ±0.574 2.72

Wniosek

Po pierwsze, zaobserwowaliśmy, że mimo ubikwitarnego występowania PCV2 niektóre zwierzęta z ferm o wysokim statusie zdrowotnym mogą być naiwne w wieku 6 miesięcy i nie posiadać przeciwciał dla PCV2. Po drugie, podkreśla to możliwość dużej zmienności statusu serologicznego PCV2 loszek przy wejściu do fermy produkcyjnej: jedna partia była ujemna a trzy kolejne były dodatnie, a miana zróżnicowane. Po trzecie, badanie serologiczne w kierunku PCV2 jednej partii zwierząt nie pozwala na przewidywanie wynik ów w kolejnych partiach.

sows

Cele hodowcy i proponowane interwencje

W lipcu 2009 roku rozpoczęto program szczepienia przeciw PCV2: zalecono dwukrotne szczepienie dywanowe, w odstępie 4 tygodni.

Grupy ryzyka (blisko terminu inseminacji i porodu) szczepiono 2-4 tygodnie później.

Następnie szczepienie przypominające wykonywano 3-4 tygodnie przed porodem.

We wrześniu 2009 odsetek mumifikatów spadł do akceptowalnego poziomu (0,51/lochę). Liczba martwo urodzonych była prawidłowa.

Marzec 09 do maja 09 Wrzesień 09 do grudnia 09
Liczba urodzonych / lochę 11.83 12.46
Mumifikaty / lochę 1.34 0.23
Martwo urodzone / lochę 0.32 0.35
Odsadzone / lochę 9.42 11.4
Skuteczność wyproszeń 86% 88%

Dyskusja

Wpływ PCV2 na rozród był wykazany w badaniach doświadczalnych i terenowych. Większość z przypadków terenowych dotyczy naiwnych loszek.

Ten przypadek kliniczny potwierdza fakt, że PCV2 może być odpowiedzialny za objawy kliniczne i zaburzenia rozrodcze u niektórych loszek pochodzących z ferm o wysokim statusie zdrowotnym.

Najciekawsze było stwierdzenie dużego zróżnicowania status serologicznego loszek wchodzących do stada.

Rozpoznawanie etiologii zaburzeń w rozrodzie stanowi duże wyzwanie i jest kosztowne lecz kompletne postępowanie diagnostyczne musi być wykonywane. Wpływ PCV2 na wydajność rozrodczą loszek i pierwiastek nie powinien być bagatelizowany. W analizowanej fermie nie obserwowaliśmy objawów PMWS u prosiąt. Nawet u tych, które urodziły się w okresie występowania objawów rozrodczych.

Dwukrotne szczepienie dywanowe odstępie 4 tygodni oraz immunizacje przypominające 3-4 tygodnie przed porodem wydają się być dobrym sposobem zabezpieczającym przed objawami klinicznymi. Szczepienia są utrzymywane do dzisiaj a status zdrowotny stada jest wysoki.

Komentarze do artykułu

To miejsce jest przeznaczone do dyskusji między użytkownikami pig333.com a nie do zadawania pytań autorom artykułów
Skomentuj

Dostęp tylko dla użytkowników portalu 3trzy3. Zaloguj się aby dodać komentarz.

Powiązane produkty w sklepie

Sklep specjalizujący się w branży świń
Doradztwo i serwis techniczny
Ponad 120 marek i producentów