TwitterLinkedinWhatsAppTelegramTelegram
0
Czytaj ten artykuł w:

Transmisja PRRSV z nasieniem

Często monitoring stad knurów jest niewystarczający dla odpowiednio wczesnego wykrycia infekcji.

Wirus zespołu rozrodczo oddechowego świń (PRRSV) jest jednym z najważniejszych ekonomicznie patogenów trzody chlewnej.

Jedną z możliwych dróg transmisji jest sztuczna inseminacja loch nasieniem zawierającym wirus. Siewstwo z nasieniem zależy od różnych czynników i jest trudne do przewidzenia. Szczep wirusa i jego zjadliwość odgrywają swoją rolę lecz również cechy osobnicze wpływają na obecność i ilość PRRSV w nasieniu. Wirus może być stwierdzony w nasieniu od drugiego dnia po infekcji ale częstotliwość i czas trwania mogą być bardzo zróżnicowane. U niektórych knurów nigdy nie stwierdza się PRRSV w nasieniu lub ma to miejsce tylko w krótkim czasie po infekcji, podczas gdy u innych wirus jest wykrywany przez dłuższy czas. W jednym z badań wykazano, że knur siał PRRSV z nasieniem przez 92 dni po infekcji (tabela 1). Ponadto siewstwo może być ciągłe lub okresowe. Nawet jeśli PRRSV jest obecny w nasieniu, nie każda locha inseminowana takim nasieniem ulegnie infekcji. Zależy to od takich czynników jak ilość wirusa w nasieniu jak i od minimalnej dawki zakaźnej, która może być różna u różnych loch, lub różna u różnych szczepów.

Tabela 1. Wybrane wyniki badań określające czas trwania i częstotliwość siewstwa PRRSV w nasieniu po doświadczalnym zakażeniu knurów (DPI = dni po inokulacji)

Badania Liczba knurów w badaniach Interwał badania nasienia Wyniki
Swenson et al. 1994 4 Pobieranie od 3/5 do 56 DPI (nie podano interwału)

wszystkie knury siały wirus: niemal wszystkie próbki między 3/5 DPI i 13/24/27/43 DPI były dodatnie

Christopher-Hennings et al. 1995a 4 Nasienie pobierano dwa razy w tygodniu, przez 8 tygodni po zakażeniu wszystkie knury niemal stale dodatnie: 2 knury między 3 i 35/47 DPI, 2 knury między 5 i 13/25 DPI
Christopher-Hennings et al. 1995b 4 Nasienie pobierano 2-3 razy na tydzień przez ponad 100 DPI 2 knury okresowo dodatnie między 3/7 i 25 DPI; 2 knury niemal stale dodatnie między 3 i 56 DPI oraz między 5 i 92 DPI
Shin et al. 1997 3 Nasienie pobierano do 85 DPI (interwały nieokreślone) 2 knury dodatnie do 50/57 DPI; 1 knur dodatnie przez 2 dni
Christopher-Hennings et al. 1998 6 Nasienie pobierano 3 razy na tydzień do 21 DPI (5 z 6 knurów po wazektomii) 5 knurów (w tym 1 bez wazektomii) stale dodatnich do 21 DPI; 1 do 12 DPI
Christopher-Hennings et al. 2001 7 Nasienie pobierano 2 razy na tydzień między 39 i 84 DPI
(2 Landrace, 2 Yorkshire, 3 Hampshire)
LR: stale dodatnie między 4 i 70 DPI i 7 i 32 DPI
Yorksire: 1-2 razy dodatnie około 4/10 DPI
Hampsire: 1 knur 2 razy dodatni koło 10 DPI; 2 knury niemal stale dodatnie między 7 DPI i 28/46 DPI
Wasilk et al. 2004 6 Nasienie pobierano 3 razy na tydzień przez 4 tygodnie, 2 razy na tydzień przez 2 tygodnie i następnie 1 raz na tydzień przez 6 tygodni 1 knur stale ujemny; 4 knury 1-2 razy dodatnie koło 10 DPI; 1 knur kilka razy dodatni do 32 DPI

Mając świadomość problem firmy genetyczne stworzyły stada knurów wolne od PRRSV, które regularnie są poddawane monitoringowi w tym kierunku. Nie odbywa się to bez problemów. Po pierwsze nie istnieją żadne standardowe procedury monitoringu. Odbywają się w formie co tygodniowego lub co dwutygodniowego badania aż do corocznego, mimo że wiadomo, że najbardziej przydatne procedury, najlepiej chroniące inseminowane lochy, polegają na jak najczęstszym badaniu knurów (Rovira et al., 2007, Nathues et al., 2013). Innym problemem jest wykorzystana metoda badania. Powszechnie wykorzystywany monitoring serologiczny niesie ryzyko nie wykrycia świeżego zakażenia (przeciwciała są wykrywalne po 7-14 dniach po zakażeniu). Odpowiednią alternatywę stanowi wykrywanie wirusa w surowicy testem PCR. Ponieważ wiremia u dorosłych zwierząt trwa zwykle 10-14 dni po zakażeniu, optymalną, chociaż kosztowną metodą byłoby wykorzystanie obydwu metod. Ryzyko nie wykrycia zakażonych knurów, u których już nie ma wiremii a które jeszcze nie wytworzyły przeciwciał, może być zmniejszone przez badanie odpowiedniej liczby zwierząt. Niektóre stada wykorzystują badanie nasienia testem PCR ponieważ ma to zaletę braku konieczności pobierania krwi. Z jednej strony badanie nasienia w kierunku PRRSV jest trudne ze względu na cechy tego materiału. Z drugiej strony wspomniana wyżej charakterystyka siewstwa wirusa oznacza, że wynik ujemny PCR nie dowodzi, że knur jest wolny od PRRSV. Możliwość wykorzystywania alternatywnego materiału, jak na przykład płyn ustny, cały czas wymaga dokładniejszych badań.

Z wymienionych powodów nie tylko dochodzi do powtarzających się infekcji stad knurów ale również następującego po tym zakażania stad loch. Jednym z przykładów kiedy import nasienia doprowadził do wybuchu PRRS w kraju wolnym od wirusa, jest przykład Szwajcarii. W listopadzie 2012 roku, PRRSV wykryto w trzech stadach loch po tym jak sprowadzono do nich nasienie z niemieckiego stada knurów. Wybuch choroby został skutecznie zwalczony dzięki współpracy szwajcarskich służb weterynaryjnych, importera i producenta nasienia. Mimo to wybuch PRRS przyczynił się do znacznych strat ze względu na konieczność badania wielu potencjalnie zagrożonych stad (tabela 2) oraz konieczność likwidacji jednego ze stad. Mimo, że stado knurów było badane w kierunku PRRSV co dwa tygodnie (częściowo poprzez analizę nasienia), nie zapobiegło to transmisji wirusa na liczne fermy loch. Przykład ten obrazuje, że monitoring stad knurów jest często niewystarczający do wykrycia zakażenia w porę, a zakup nasienia z certyfikowanych, wolnych od PRRS stad, nie gwarantuje 100% bezpieczeństwa ferm loch.

Tabela 2. Badania diagnostyczne wykonane po wybuchu PRRSV w 2012/2013 roku w Szwajcarii: liczba badanych szwajcarskich ferm loch i zastosowane testy (RT-qPCR i ELISA; badanie potwierdzające zawsze po co najmniej 21 dniach po pierwotnym badaniu)

Fermy szwajcarskie Pierwsze badanie Badanie potwierdzające Wszystkie
RT-qPCR ELISA ELISA
Fermy zakażone fermy badane 3 3 2 3
przeprowadzone testy (dodatnie) 1671 (19) 907 (1) 105 2683
Fermy kupujące nasienie fermy badane 23 23 23 23
przeprowadzone testy 4885 4388 877 10150
Fermy kontaktowe fermy badane 18 62 3 62
przeprowadzone testy 651 1850 71 2572
Wszystkie fermy badane 44 88 28 88
przeprowadzone testy 7207 7125 1053 15385

Kilka z krajów wolnych od PRRSV zastosowało ścisłe regulacje importu nasienia. Niektóre, jak Szwecja, w ogóle nie importują nasienia z krajów gdzie występuje PRRSV. Szwecja, Finlandia i Norwegia podpisały porozumienia o wymianie materiału genetycznego (nasienia). Norwegia i Nowa Zelandia zezwalają na import nasienia z krajów gdzie PRRSV występuje, wyłącznie pod pewnymi warunkami, takimi jak rygorystycznie przestrzegana kwarantanna i częste badania dawców nasienia i inseminowanych nimi loch. Zasady wprowadzone po wybuchu PRRS w Szwajcarii wymagają badanie nasienia i surowicy testami PCR i ELISA w przypadku każdego dawcy, w dniu pobierania nasienia przeznaczonego na eksport do Szwajcarii. Wyniki muszą być dostarczone do administracji weterynaryjnej danego kantonu, a nasienie może być użyte wyłącznie w przypadku kiedy wszystkie wyniki badań są ujemne. Ze stad loch nie wolno transportować zwierząt do czasu aż badanie 15 inseminowanych loch, badanych co najmniej 28 dni po ostatniej inseminacji importowanym nasieniem, da wynik ujemny.

Komentarze do artykułu

To miejsce jest przeznaczone do dyskusji między użytkownikami pig333.com a nie do zadawania pytań autorom artykułów
Skomentuj

Dostęp tylko dla użytkowników portalu 3trzy3. Zaloguj się aby dodać komentarz.

Powiązane produkty w sklepie

Sklep specjalizujący się w branży świń
Doradztwo i serwis techniczny
Ponad 120 marek i producentów