0
Wprowadzenie
Istnieją dowody na to, że zwiększone spożycie paszy w późnej ciąży poprawia masę urodzeniową prosiąt (Cromwell i wsp., 1989, Shelton i wsp., 2009, Soto i wsp., 2011). Jednak wpływ zwiększonej ilości paszy w późnym okresie ciąży na masę urodzeniową prosiąt w stadach o wysokiej wydajności (> 14,5 wszystkich prosiąt urodzonych / lochę) jest niejasny. Ponadto, ponieważ wszystkie badania donoszą o zwiększonej konsumpcji paszy, która zwiększała zarówno podaż energii, jak i aminokwasów (AA), nie jest jasne, czy wpływ na wagę urodzeniową prosiąt wynika z podaży AA, czy zawartości energii. Dlatego celem tego badania było określenie wpływu AA i podaży energii podczas późnej ciąży na masę urodzeniową prosiąt i wyniki reprodukcyjne loszek i loch o wysokiej wydajności trzymanych w warunkach komercyjnych.
Postępowanie
W 90 dniu ciąży w sumie 1112 samic (741 loszek i 361 loch) było utrzymywanych w kojcach, zgodnie z liczbą przebytych ciąż (P1 lub P2 +), w obrębie każdego kojca zgrupowano je wagowo, a każda samica była losowo przydzielana do otrzymywania jednej z pasz w grupach wagowych. Średnia liczba ciąż dla P2 + (lochy) wynosiła 4,1 ± 1,9 cykli. Podawana pasza składała się z kombinacji 2 SID AA (10,7 lub 20,0 g SID lizyny / dzień i innych AA spełniających lub przekraczających zalecenia NRC [2012] w stosunku do lizyny) i 2 profili podaży energii (4,50 lub 6,75 Mcal / dzień podaży NE) w układzie czynnikowym 2 x 2. Wszystkie pozostałe składniki odżywcze spełniały lub przekraczały zalecenia NRC (2012).
Wyniki i dyskusja
Analiza chemiczna paszy była podobna do sformułowanych wartości. U loch i loszek otrzymujących paszę z dużą dawką energii, wielkość przyrostu masy ciała rosła wraz ze wzrostem spożycia AA (ryc. 1A) w porównaniu ze zwiększeniem przyjmowania Lizyny (Lys) przy niskim poborze energii (AA × Energia, P <0,001). Loszki uzyskały większą wagę przy niskim poborze energii w porównaniu do loch (ryc. 1B, ilość ciąż × Energia, P <0,001); jednakże nie było dowodów na różnice (P = 0,601) przyrostu masy ciała między loszkami i lochami przy wysokim poborze energii.
Wykres 1A. Wpływ różnego poziomu ilości lizyny i energii w paszy od 0 do 111 dnia ciąży na zwiększenie masy ciała (BW) loch i loszek. (P < 0.05).
Wykres 1B. Wpływ różnej podaży energii od 90 do 111 dnia ciąży na wzrost masy ciała loch i loszek. (P < 0.05).
Lochy miały większą liczbę (P <0,001) wszystkich prosiąt urodzonych w porównaniu do loszek. Lochy karmione wysoką dawką energii miały nieznacznie zmniejszone prawdopodobieństwo żywo urodzonych prosiąt (Liczba ciąż × Energia, P = 0,092), ale nie stwierdzono tego u loszek. Wynikało to ze zwiększonego prawdopodobieństwa (Liczba ciąż × energia, p = 0,014) urodzenia martwych prosiąt przez lochy karmione paszą z dużą ilością energii (ryc. 2). Prawdopodobieństwo wystąpienia martwo urodzonych prosiąt było mniejsze (P = 0,049) u loch z dużym spożyciem AA. Wystąpiła ponadto interakcja AA × Energia × Liczba ciąż (P = 0,047), w której lochy karmione paszą z niską dawką energii i wysokim poziomem AA miały zwiększone prawdopodobieństwo urodzenia zmumifikowanych płodów w porównaniu z lochami karmionymi niskim poziomem energii, przy niskim spożyciu AA.
Wykres 2. Wpływ różnej podaży energii od 90 do 111 dnia ciąży na odsetek prosiąt martwo urodzonych u loch i loszek. (P < 0.05).
Biorąc pod uwagę ogólną liczbę urodzonych prosiąt, masę urodzeniową miotu i indywidualną masę urodzeniową prosiąt, były one większe u loch (P <0,001) niż u loszek, z marginalnie większą (P = 0,091) wartością w obrębie miotów samic karmionych paszą z wysoką ilością energii w porównaniu z niską ilością energii, niezależnie od liczby przebytych ciąż. W przypadku masy urodzeniowej miotu, była ona większa (P <0,001) u loch niż u loszek. Nie było jednak dowodów na różnice między zastosowaną dietą a masą urodzeniową miotu i indywidualną masą prosiąt u wszystkich urodzonych prosiąt.
Indywidualna urodzeniowa masa urodzeniowa żywo urodzonych prosiąt (ryc. 3) była większa (P = 0,011) w przypadku loch karmionych paszą o wysokiej dawce energii w porównaniu do loch karmionych niskimi dawkami energii, niezależnie od AA lub liczy ciąż Stwierdzono niższy odsetek (P = 0,034) śmiertelności przed odsadzeniem prosiąt ssących od loch karmionych dużymi dawkami AA w porównaniu do niskiego spożycia AA w późnej ciąży, niezależnie od poziomu energii.
Wykres 3. Wpływ różnej podaży energii od 90 do 111 dnia ciąży na indywidualną masę ciała prosiąt loch i loszek
Podsumowując, 1) przyrost masy ciała loszek i loch zależy nie tylko od energii, ale także od spożycia AA, 2) lochy karmione zwiększoną ilością energii miały zwiększoną liczbę martwo urodzonych prosiąt, 3) u prosiąt ssących, od samic z wysoką zawartością AA w paszy, śmiertelność przedodsadzeniowa była niższa i 4) pozytywny wpływ zwiększonej ilości paszy w późnym okresie ciąży na indywidualną masę urodzeniową prosiąt, 30 g na świnię, wynikał raczej z ilości energii niż AA.
