0
Artykuł
Y Kim, M Yang, S M Goyal, M C-J Cheeran and M Torremorell. Evaluation of biosecurity measures to prevent indirect transmission of porcine epidemic diarrhea virus. BMC Veterinary Research. 2017, 13:89, DOI 10.1186/s12917-017-1017-4
Co było przedmiotem badań?
Wirus epidemicznej biegunki świń (PEDv) powoduje wyniszczającą chorobę jelit, która może przenosić się zarówno drogą bezpośrednią (fekalno-oralną), jak i w sposób pośredni (elementy wyposażenia chlewni, transport, pasza oraz jej składniki). Wiele ferm wymaga wytycznych dotyczących postępowania w zakresie bioasekuracji. Naukowcy poddali analizie różne poziomy takich zabezpieczeń w kontekście rozprzestrzeniania się PEDv. Badanie uwzględniało przepływ pracowników pomiędzy sektorami, poziom higieny, dezynfekcji oraz stosowanie zmiennej odzieży roboczej.
W jaki sposób przeprowadzono badanie?
Przeprowadzono dwa osobne doświadczenia. Świnie zostały doświadczalnie zarażone PEDv i za pomocą RT-PCR sprawdzano siewstwo wirusa od dnia 1 do 19. W celu wykluczenia innej drogi przenoszenia zarazka utworzono także grupę kontrolną- ujemną. Następnie świnie w wieku 3 tygodni, w warunkach laboratoryjnych podzielono na 3 grupy o różnym standardzie bioasekuracji: niskim, średnim i wysokim. W pierwszym przypadku przemieszczano się bezpośrednio ze skażonych kojców poprzez zanieczyszczony korytarz, bez zmiany odzieży i zabiegów higienicznych ze strony personelu. Standard średni obejmował zmianę odzieży, obuwia oraz mycie rąk i twarzy przez personel. Standard wysoki obejmował dokładny prysznic i kompleksową zmianę odzieży ochronnej przez personel. Obsługa fermy przez 45 min. kontaktowała się z grupą świń zarażoną wirusem PEDv (siewstwo poprzez kał) zanim przechodziła do grupy świń wrażliwych- uprzednio bez kontaktu zarazkiem. Przemieszczanie personelu następowało zawsze z pomieszczenia z zarażonymi zwierzętami do pomieszczenia ze zdrowymi poprzez 3 “śluzy” o różnym standardzie bioasekuracji. Przenoszenie zarazka w sposób pośredni było badane poprzez pobranie wymazu z prostnicy świń oraz z kojca, w którym świnie przebywały..
Jaki wynik otrzymano?
Zanotowano następujące obserwacje:
- Wszystkie doświadczalnie zarażone świnie wykazały siewstwo RNA wirusa PED od 1 dnia po inokulacji. Do 12 dnia wymazy z prostnicy miały charakter dodatni.
- U świń z grupy o niskim standardzie bioasekuracji już po 3 dniach wykryto RNA wirusa.
- Po 3 dniach kontaktu z zarażonymi zwierzętami wykryto obecność wirusa na odzieży ochronnej używanej przez personel.
- Wirus PEDv nie został wykryty w grupie zwierząt o średnim oraz wysokim standardzie bioasekuracji. W grupie o średnim poziomie bioasekuracji 2 wymazy pobrane z kojca dwa dni przed wprowadzeniem wykazały obecność wirusa.
Jakie to ma znaczenie?
Badanie to w sposób znaczący umacnia stanowisko, że bioasekuracja jest kluczowa dla kontroli i zapobiegania transmisji wirusa PEDv do stada. Badanie potwierdziło gwałtowne (do 24h) rozprzestrzenianie się zarazka drogą pośrednią. Doświadczenie ponadto ukazało zasadność noszenia zmiennej odzieży ochronnej, mycia eksponowanych części ciała oraz pełnej kąpieli w kontekście zmniejszania ryzyka przeniesienia wirusa PEDv pomiędzy grupami zwierząt.
|
Okiem praktyka Enric MarcoWirus PED spowodował wiele strat i niestety dalej występuje w formie przewlekłej. Obserwujemy coraz to nowe wybuchy ognisk choroby, w szczególności w chłodniejszych porach roku. W najgorszych przypadkach choroba przybiera charakter endemiczny. Wirus krąży w kojcach porodowych powodując silne biegunki we wszystkich grupach odsadzonych prosiąt. Zapobieganie chorobie jest ściśle powiązane z wprowadzeniem rygorystycznej bioasekuracji, koniecznie z uwzględnieniem środków transportu. Chociaż nie zawsze jest to proste, należy za wszelką cenę zapobiegać rozprzestrzenianiu się wirusa poprzez środki transportu zwierząt. Kiedy dochodzi do zakażenia fermy przez wirus PED jego szkodliwość jest ma ścisły związek z tempem, w jakim wirus trafia do kojców porodowych. Przebieg infekcji jest łagodniejszy gdy początkowo wirus szybko przejdzie przez sektory loch prośnych, a jak najpóźniej dotrze do sektorów porodowych. Priorytetem w postępowaniu powinno być unikanie zakażenia najbardziej wrażliwej grupy, którą są młode prosięta. Bardzo istotne jest nie tylko niedopuszczenie do krążenia wirusa w stadzie ale także zapobieganie przenoszenia się wirusa między grupami prosiąt odsadzonych. Pytanie jak tego dokonać? Artykuł ten może być pomocny w wyznaczeniu minimalnych standardów bioasekuracji, których należy się trzymać w celu zapobiegania przenoszenia się PED w sposób pośredni. W pierwszych paru dniach po zakażeniu bardzo duże ilości wirusa są wydalane z kałem do otoczenia. Prowadzi to do skażenia odzieży, rąk, skóry, włosów oraz obuwia należącego do personelu farmy. Z tego powodu zmiana odzieży, obuwia, mycie rąk oraz twarzy są kluczowe dla ograniczenia przenoszenia zarazka. Nie należy jednak zapominać, że doświadczenie opisane w artykule odbywało się w warunkach laboratoryjnych. Niektóre sytuacje sytuacje często występujące na fermach nie zostały uwzględnione: przenoszenie słabszych prosiąt pomiędzy miotami, gryzonie przechodzące z pomieszczenia do pomieszczenia z pominięciem śluzy, czy używanie tego samego sprzętu w różnych miejscach na fermie. Pierwszym krokiem w kierunku poprawy wewnętrznej bioasekuracji fermy jest zrozumienie gdzie należy szukać newralgicznych punktów, lecz jeśli chcemy odnieść sukces konieczne jest konsekwentne wprowadzanie zasad w życie. Niestety, nie zawsze jest to proste z uwagi na intensywność produkcji. |
