artykuły na temat mykoplazma w Streszczenia

Zapalenie płuc wywołane zakażeniem M. hyorhinis może przyczyniać się do dysbiozy mikroflory jelitowej i dysfunkcji bariery jelitowej.

Podobny wzorzec wykrywania M. hyopneumoniae zaobserwowano niezależnie od przepływu loszek.

Powszechnie stosowaną metodą typowania molekularnego dla M. hyopneumoniae jest analiza genotypowa jednoczesnej amplifikacji wielu loci o zróżnicowanej liczbie tandemowych powtórzeń (MLVA).

W badaniu oceniano skuteczność dwóch różnych programów szczepień przeciwko Mycoplasma hyopneumoniae.

Skuteczny program aklimatyzacji loszek powinien zmniejszyć ryzyko siewstwa M. hyopneumoniae w czasie pierwszego porodu.

Ustalenia te dowodzą, że na rozpoznanie zapalenia stawów związanych z M. hyosynoviae może mieć wpływ na izolat kliniczny, co stanowi platformę do badania możliwości kolonizacji i wirulencji izolatów polowych.

Podsumowując, zarówno szczepionki łączone przeciwko PRRSV i Mhp, jak i pojedyncze szczepionki przeciwko tym patogenom mogą być przydatnym narzędziem do kontroli PRDC w europejskich stadach świń.

Zarówno w belgijskich jak i holenderskich warunkach, prosięta mogą być zakażone M. Hyo już w bardzo wczesnym wieku, a częstość występowania wzrasta w okresie poodsadzeniowym.

Podsumowując, makrolid tylwalozyna i pleuromutylina walnemulina wykazywały największe działanie przeciwbakteryjne in vitro wobec izolatów M. hyopneumoniae w porównaniu do innych badanych antybiotyków.

Dane serologiczne uzyskane poprzez badanie próbek soków mięśniowych z różnych stad trzody chlewnej były analizowane jako przykład użycia koncepcji "multi-serologii soków mięśniowych".

Porównanie różnych strategii szczepień przeciwko M. hyopneumoniae wykazało różne poziomy ochrony. M.hyopneumoniae jest nadal poważnym problemem, pomimo powszechnie stosowanych szczepień.

Wyniki wskazują na to, że modyfikacja żywienia może pozytywnie wpłynąć na zwalczanie infekcji grypy.

Celem badań było zbadanie częstości infekcji M. hyopneumoniae u prosiąt ssących w endemicznie zakażonych stadach.

Badanie płynu ustnego metodą PCR okazało się być bardziej czułym testem w wykrywaniu zwierząt dodatnich pod kątem obecności M. hyorhinis i M. hyosynoviae, z kolei Tween 20 ELISA powinien być stosowany dla badania M. hyopneumoniae.

W wykorzystanym modelu doświadczalnym jednoczesne zakażenie PCV2 i Mycoplasma hyopneumoniae nie przyczyniło się do zaostrzenia objawów klinicznych ani zmian sekcyjnych przypisywanych każdej infekcji z osobna.