0
W ostatniej dekadzie kraje azjatyckie zgłaszały wiele ognisk PED, podczas gdy tylko nieliczne państwa członkowskie UE zgłosiły przypadki kliniczne i / lub zwierzęta serododatnie na wirusa PED (PEDV).
Ten alfakoronawirus został po raz pierwszy odnotowany w USA w maju 2013 roku, a następnie szybko rozprzestrzenił się po całym kraju. Ogniska były zgłaszane przez różne kraje obu Ameryk. Ostatnio wyizolowane szczepy PEDV z UE mają wysoki poziom identyczności sekwencji do amerykańskich izolatów PEDV. Na podstawie wyników sekwencjonowania nukleotydów, stwierdza się, że wiele wariantów PEDV krąży w Europie, obu Amerykach i Azji, ale obecnie nieznana jest różnica w zjadliwości i antygenowości. Serologiczne reakcje krzyżowe odnotowano między PEDV izolowanymi w Europie i obu Amerykach; jednak nie ma danych dotyczących wzajemnej odporności krzyżowej.
Skutki zakażenia różnymi szczepami PEDV są trudne do porównania pomiędzy jednym krajem a drugim, ponieważ wpływ jest zależny nie tylko od zjadliwości, ale również od innych czynników, takich jak bioasekuracja, zarządzanie fermą, stanu sanitarnego lub statusu immunologicznego stada. Jednak objawy kliniczne zakażenia PEDV u naiwnych świń są podobne w różnych krajach, w których śmiertelność dochodzi do 100% w przypadku naiwnych, nowonarodzonych prosiąt. Niedawne epidemie PED w Azji i USA, wydają się być poważniejsze w skutkach, niż to co zostało opisane w Europie.
Zakażone zwierzęta, odchody, pasza i przedmioty zanieczyszczone kałem mogą przenosić PEDV między gospodarstwami. Zakaźny PEDV został wykryty w osuszonym osoczu świń (SDPP), ale nie jest jasne, skąd pochodził PEDV w badanym SDPP.
Wykrycie deltakoronowirusa świń (PDCoV) odnotowano w kilku krajach, ale przeprowadzono tylko ograniczone badanie. Na podstawie aktualnie dostępnych informacji wydaje się, że PDCoV ma mniejszy wpływ niż PEDV.
piątek 31 października, 2014/ EFSA/ Unia Europejska.
http://www.efsa.europa.eu
