0
Należy pamiętać, że trudno jest określić ogólne środki kontroli PRRS. Każda ferma ma szereg wewnętrznych, specyficznych dla siebie cech, co oznacza, że protokoły, jakie mają zostać wdrożone, muszą być zaprojektowane z myślą o konkretnym obiekcie. Środki, które mają zostać wdrożone, będą się różnić w zależności od rodzaju systemu produkcji (produkcja w cyklu otwartym i w cyklu zamknietym), od tego, czy gospodarstwo posiada odpowiednie pomieszczenia do kwarantanny i aklimatyzacji oraz czy samo produkuje zwierzęta remontowe, czy nabywa ze źródła zewnętrznego.
Cel programu kontrolnego może ograniczać się do zapobiegania pojawianiu się objawów klinicznych związanych z infekcją, ale uważamy, że najbardziej odpowiednią opcją jest: Ostatecznym celem każdego programu kontrolnego powinno zawsze być zatrzymanie krążenia wirusa u zwierząt hodowlanych, aby uzyskać przepływ ujemnych warchlaków i tuczników. Innymi słowy, celem jest osiągnięcie prawdziwej stabilności w gospodarstwie, w przeciwnym razie zawsze będzie istniało ryzyko pojawienia się nowych ognisk choroby.
Mając na uwadze ten cel, pierwszym krokiem byłoby określenie faktycznej sytuacji wyjściowej w gospodarstwie. Aby to zrobić, konieczne jest ustanowienie programu monitorowania prosiąt podczas porodu, aby określić, czy prosięta są pozytywne, czy negatywne po urodzeniu. Istnieją różne sposoby monitorowania prosiąt i w każdym przypadku należy wybrać najbardziej odpowiedni sposób, biorąc pod uwagę czułość wykrywania zakażonych zwierząt, koszt i łatwość pobierania próbek. Jeśli ferma jest stabilna, celem będzie utrzymanie tego statusu poprzez programy aklimatyzacji loszek remontowych. Jeśli ferma nie jest stabilna, to nawet przy braku objawów klinicznych musimy ustanowić określone środki kontrolne mające na celu zatrzymanie krążenia wirusa u zwierząt hodowlanych.
Program zamknięcia stada powinien być przeprowadzony zwłaszcza w przypadku wybuchu ogniska choroby, lub gdy odsetek prosiąt dodatnich przy urodzeniu jest bardzo wysoki, aby doprowadzić do przerwania krążenia wirusa wśród loch hodowlanych. Żeby to zrobić, powinniśmy zaplanować wprowadzenie wystarczającej liczby loszek remontowych, aby zminimalizować spadek pogłowia i starzenie się fermy. Następnie ferma powinna być zamknięta dla wprowadzania wszelkich zwierząt przez okres co najmniej ośmiu miesięcy. Środkowi temu musi towarzyszyć program szczepień wszystkich zwierząt hodowlanych, zapewniający dobrą odporność, a tym samym utrudniający krążenie wirusa terenowego (Linhares i in., 2014).
Jednak krytycznym punktem w osiąganiu stabilności i utrzymaniu jej w czasie jest zarządzanie loszkami remontowymi. Po pierwsze, bezsprzecznie, źródło wymiany loszek musi być ujemne, niezależnie od statusu zdrowia fermy docelowej. W ten sposób uda nam się zapobiec okresowemu pojawianiu się nowych szczepów PRRSV, na które, jak wiemy, obecna populacja może nie posiadać odporności. Po drugie, musimy ustalić program kwarantanny i aklimatyzacji dla przyszłych loch hodowlanych. W czasie kwarantanny zweryfikujemy analitycznie, czy lochy są negatywne po wejściu na kwarantannę i po wyjściu. Celem, do którego dążymy podczas aklimatyzacji, jest uodpornienie macior, aby ograniczyć możliwość zakażenia podczas ich użytkowania.
Jak zaszczepić loszki remontowe? Szczepionka czy wirus terenowy?
Immunizację loch remontowych można osiągnąć poprzez ekspozycję na szczep wirusa, który krąży w gospodarstwie lub poprzez programy szczepień. Aby zdecydować, która strategia jest najlepsza, należy wziąć pod uwagę szereg czynników, w tym status zdrowia w docelowym gospodarstwie, wiek loszek w momencie wejścia do fermy, długość okresu aklimatyzacji i możliwość utrzymania loch w izolacjai. Co do zasady należy wziąć pod uwagę, że immunizacja poprzez ekspozycję na wirusa terenowego jest właściwa tylko wtedy, gdy ferma jest w stanie epidemii lub gdy istnieje możliwość zakażenia bardzo młodych loch (nie starszych niż dwa miesiące). Czyli wtedy, kiedy można mieć pewność, że całe stado zostanie szybko zarażone, a obiekty umożliwią wystarczająco długi okres w izolacji. W tym miejscu musimy pamiętać o czasie trwania infekcji u świń i możliwości, że zwierzęta niewiremiczne (brak wirusa we krwi) mogą skutecznie przenosić wirusa.
Należy pamiętać, że wirus został wykryty za pomocą RT-PCR do 251 dni po zakażeniu eksperymentalnym, a wirus był zakaźny do 257 dni po zakażeniu.
Wirus ten może zachować zdolność przenoszenia się na niezakażone zwierzęta, ponieważ różne badania eksperymentalne wykazały przenoszenie w okresach od 2 do 5 miesięcy po zakażeniu, długo po ustaniu wiremii.
Jeśli wszystkie te warunki nie są spełnione, programy aklimatyzacji muszą być przeprowadzane wyłącznie poprzez szczepienia, zapewniając izolację samic, aby zapobiec ich zakażeniu wirusem w gospodarstwie do czasu uzyskania wystarczającej odporności. Jest to najczęstszy błąd w programach aklimatyzacyjnych: brak zapobiegania infekcji loszek, gdy są one bliskie rozpoczęcia produkcji. Monitorowanie zwierząt w okresie aklimatyzacji pomaga ograniczyć to ryzyko, ale nie wystarczy, aby całkowicie mu zapobiec. Musimy mieć na uwadze, że nie wystarczy ograniczyć do minimum roczną liczbę zwierząt wchodzących na fermę, ale zapewniamy wystarczająco długi okres aklimatyzacji każdej partii, aby uzyskać dobrą ochronę. Ogólnie rzecz biorąc, im młodsze lochy wchodzą na fermę, tym lepszy jest program kontroli.
Inne środki zarządzania w celu zwalczania PRRS
Środkom tym powinny towarzyszyć inne środki zapobiegające rozprzestrzenianiu się wirusa na inne grupy, takie jak system McREBEL podczas porodu, wdrażanie rygorystycznych systemów całe puste / całe pełne w odchowalniach i wszystkich fazach tuczu oraz wdrażanie prawidłowych procedur czyszczenia i dezynfekcji . W miarę możliwości może być nawet właściwe ustanowienie programu segregacji loszek, który pomoże ustabilizować fermę. Na koniec pamiętaj, że wewnętrznym środkom bezpieczeństwa biologicznego powinien towarzyszyć dobry zewnętrzny program bezpieczeństwa biologicznego, który pomoże zapobiegać infekcjom innymi drogami.
Pamiętając o tych wszystkich czynnikach, mamy szansę skutecznie uzyskać kontrolę PPRSV; ale jeśli tego nie zrobimy, prawdopodobnie poniesiemy porażkę.
