Pojawienie się PEDV i znaczenie bezpieczeństwa biologicznego dostaw pasz

Pojawienie się PEDV w Ameryce Północnej spowodowało zwiększenie świadomości co do znaczenia pasz i ich składników jako potencjalnych dróg przenoszenia chorób. Oprócz obaw związanych ze składnikami pochodzenia świńskiego (czyli produkty suszone rozpyłowo, renderowane i hydrolizowane) (Davies, 2014), w kontekście bioasekuracji stad ważnym problemem stało się potencjalne zanieczyszczenie pochodzące z kału w całym łańcuchu dostaw pasz. Obawy te poskutkowały sfinansowaniem przez National Pork Board oceny ryzyka składników pochodzenia zwierzęcego (Davies, 2014) oraz rozwoju narzędzi do oceny bezpieczeństwa biologicznego w produkcji i dystrybucji pasz dla świń (Snider, AASV 2015)

Składniki paszy przechowywane luzem są potencjalnie narażone na zanieczyszczenia kałem.

Aby zmniejszyć prawdopodobieństwo, że nowy organizm zakaźny wejdzie na tereny zakładów produkcyjnych związanych z trzodą wymaga zrozumienia potencjalnych dróg przenoszenia chorób, które mogą występować w dowolnych rodzajahc budynków. Często szlaki transmisji są skomplikowane i wydają się być poza bezpośrednią kontrolą zarówno jodowcy jak i weterynarza. Te typy scenariuszy wymaga wspólnego podejścia wielu segmentów przemysłu świń i zrozumienia złożonej natury transmisji. Wymaga to kilka rodzajów wiedzy merytorycznej. Transmisja wirusa epidemicznej biegunki świń (PEDV) w całym łańcuchu dostaw paszy jest przykładem kompleksowego szlaku transmisji choroby, który poskutkował wzajemną współpracą różnych podmiotów produkujących paszę dla świń, w celu zrozumienia i analizy czynników ryzyka.

Po pojawieniu PEDV we wschodniej części regionu Midwest USA w maju 2013 (Stevenson, 2013), zaczęto spekulować, że zanieczyszczenia składników paszowych kałem i kompletna pasza mogą odgrywać rolę jako ważne szlaki w transmisji wirusa epidemicznej biegunki świń (PEDV). Te spekulacje był napędzane przez pierwsze doniesienia, że istnieje wysoki stopień podobieństwa genetycznego pomiędzy azjatyckimi szczepami wirusa i izolatami pochodzących z wybuchu choroby w Ameryce Północnej (Huang, 2013). Amerykański Departament Rolnictwa w swojej "Ocenie pojawiania się egzotycznych wirusowych patogenów świń" przedstawił znaczącą rolę, jaką składniki pochodzące z Azji odgrywają w łańcuchu dostaw paszy Stanów Zjednoczonych (USDA, 2013). Ponieważ przemysł starał się zrozumieć, jak PEDV rozprzestrzeniał się od gospodarstwa do gospodarstwa na terenie Stanów Zjednoczonych, wiele zainteresowanych stron stwierdziło, że ​​wirus może przedostać się do Stanów Zjednoczonych z Azji w importowanych składnikach paszowych, które zostały zanieczyszczone kałem.

W pierwszych miesiącach po wybuchu choroby w Stanach Zjednoczonych, w odniesieniu do części stad dotkniętych chorobą zasugerowano scenariusz zawleczenia choroby, w którym jako prawdopodobną drogę transmisji dla PEDV wskazywano zanieczyszczenie paszy. Znakomity przykład obejmował dużą liczbę świń ze stada zwierząt zarodowych. Dla stad zarodowych są zazwyczaj są wymagane odpowiednie programy bezpieczeństwa biologicznego, które mają na celu ochronę ich zdrowia, a także zdrowia stad, którym później dostarczają zwierzęta. Skuteczność realizacji tych programów jest regularnie badana przez inspektorów weterynaryjnych. Wreszcie, stada to znajdują się w odległych, odosobnionych miejscach i często są "zamknięte", produkując własny materiał remontowy. Pomimo tego rodzaju środków i dokładnej kontroli w okresie epidemii PEDV kilka z tych typów stad zakażono PEDV.

Pojawienie PEDV w Kanadzie, w styczniu 2014 roku i późniejsze dochodzenie epidemiologiczne (O'Sullivan 2015) odegrały ważną rolę w przekonaniu się branży, że składniki pochodzenia świńskiego, a konkretnie rozpylane suszone osocze, powinno być ważnym czynnikiem branym pod uwagę przy zarządzaniu ryzykiem dla bezpieczeństwa biologicznego związanym ze składnikami pasz. Badania terenowe zakończona w górnej części regionu Midwest USA sugeruje, że pasza może odegrać rolę w transmisji zakażenia (Dee, 2014).

Ze względu na liczne prośby kierowane do University of Minnesota’s College of Veterinary Medicine’s Department of Population Medicine Swine faculty, dotyczące oceny bezpieczeństwa biologicznego łańcucha dostaw paszy spowodował rozwój współpracy i pomocy dla weterynarzy i producentów trzody chlewnej w systematycznej ocenie bezpieczeństwa biologicznego łańcucha dostaw paszy (Snider, AASV 2015).