Epidemiczna biegunka świń

Epidemiczna biegunka świń wywoływana jest przez koronawirus, który prowadzi do wymiotów i biegunki, ze śmiertelnością sięgającą 100% wśród wrażliwych prosiąt w wieku poniżej 2 tygodnia życia.

Inne nazwy: PED

Epidemiczna biegunka świń (PED) jest wywoływana przez koronawirusa podobny do tego, który powoduje zakaźne zapalenie żołądka i jelit (TGE) i występuje w Europie i obu Amerykach. Obecnie rozpoznawany jest tylko jeden serotyp, chociaż mogą występować różnice w nasileniu choroby między szczepami. Wirus uszkadza kosmki jelitowe, zmniejszając powierzchnię chłonną, a w konsekwencji odwodnienie. Po wprowadzeniu wirusa do stada wrażliwych zwierząt, rozwijają one krótkotrwałą odporność (od 4 do 6 miesięcy). Odporność laktogenna (IgA) rozwija się w ciągu około 10 dni i chroni prosięta ssące.

Ostry wybuch pojawia się, gdy wirus zostanie po raz pierwszy wprowadzony do podatnej populacji. Chore lochy mają biegunkę, która może mieć postać od łagodnej do wodnistej. Mogą pojawić się wymioty. Okres inkubacji jest szybki, około 12 do 24 godzin, a biegunka trwa od 7 do 14 dni. U wrażliwych prosiąt ssących choroba ma ciężki przebieg i śmiertelność może sięgać 100%.

W dużych populacjach nie wszystkie lochy są zarażone w tym samym czasie, więc mogą pojawiać się nowe ogniska. Dotyczy to tylko prosiąt ssących, które nie mają matczynych przeciwciał, więc nie jest to zbyt częste. Zakażenie w stadzie może być ciągłe, zwłaszcza w dużych gospodarstwach. Zakaźna dawka jest bardzo niska, zakażone zwierzęta produkują ogromną ilość wirusa w każdym gramie kału, przez trzy do czterech tygodni.

Lochy

• Od łagodnej biegunki ( kał podobny do kału bydlęcego) do wodnistej biegunki.
• Luźne stolce.
• Wymioty.

Prosięta ssące

• Biegunka.
• Wymioty.
• Odwodnienie.
• Śmiertelność może być wysoka, zwłaszcza u prosiąt przed ukończeniem 2 tygodnia życia.

Prosięta odsadzone i tuczniki

• Ostra biegunka bez obecności śluzu bądź krwi.
• Śmiertelność jest zwykle niska, ale zachorowalność może być wysoka.
• Gdy wirus jest po raz pierwszy zawlekany na fermę, biegunka szybko rozprzestrzenia się wśród różnych grup produkcyjnych.
• Wymioty.

• Choroba może ciągle trwać w stadzie, ze względu na ciągły dopływ do tuczarni lub sektorów rozrodczych, zwierząt podatnych na zakażenie
• Młode świnie, zwłaszcza w wieku poniżej 2 tygodni, wydalają bardzo duże ilości wirusa przez kilka dni.
• Bardzo niska dawka zakaźna u zwierząt naiwnych.
• Zwykle choroba jest obserwowana tylko wtedy, gdy wirus wchodzi na farmę po raz pierwszy.

Objawy kliniczne są charakterystyczne, ale nie można na ich podstawie odróżnić PED od TGE. Obecność patogenu potwierdza PCR. Zmiany histologiczne są charakterystyczne dla PED i TGE, zatem w celu potwierdzenia choroby  stosuje się immunochemię (IHC) lub PCR.

• Ze względu na fakt, że jest to choroba wirusowa, nie ma żadnego specyficznego leczenia.
• Wdrożenie i utrzymanie wysokiego standardu bioasekuracji w gospodarstwie; wysoka szybkość wydalania i niska dawka zakaźna.
• Jeśli wirus dostanie się na farmę po raz pierwszy, ważne jest, aby upewnić się, że wszystkie dorosłe zwierzęta zostaną zainfekowane na początku, aby mogły rozwinąć odporność. Można tego dokonać poprzez doustne podanie lochom materiału biegunkowego, zanieczyszczonego materiału zmieszanego z wodą w wiadrze i użycie go jako źródła infekcji.
• Tuczniki zazwyczaj wracają do zdrowia bez leczenia, o ile nie występują inne choroby, takie jak dezynteria świń. Systemy całe puste- całe pełne wykorzystujące środki dezynfekujące zazwyczaj przerywają cykl choroby.
• Wirus jest łatwo eliminowany przez fenolowe środki dezynfekcyjne: chlorek, nadtlenki, aldehydy lub jodofory.
• Skuteczność szczepionki jest różna, z dość dobrym efektem stabilizacji stad, gdzie wirus stale krąży.