Klasyczny pomór świń (CSF)

Klasyczny pomór świń jest jedną z najważniejszych chorób wirusowych świń. Jest to choroba systemowa i w większości krajów podlega obowiązkowi zgłaszania.

Opis

Pomór klasyczny świń jest wywoływany przez pestiwirusa związanego z wirusową biegunką bydła i chorobą graniczną. Jest wiele szczepów o zróżnicowanej zjadliwości. Objawy kliniczne są bardzo podobne do afrykańskiego pomoru świń i wielu innych, powszechnie występujących chorób, takich jak salmonelloza; dlatego konieczne jest wykonanie diagnostyki laboratoryjnej. Kontrola obejmuje wybijanie ognisk lub w ostateczności, szczepienia. Podobnie jak w przypadku wirusa afrykańskiego pomoru świń, ten wirus również może przetrwać przez bardzo długi czas w mrożonych tuszach.

Prosięta ssące

  • Wymioty.
  • Biegunka.
  • Zaburzenia koordynacji.
  • Zapalenie spojówek.
  • Wysoka gorączka.
  • Nagła śmierć.
  • Wady rozwojowe.
  • Prosięta są bardzo słabe przy urodzeniu (wrodzona drżączka).

Lochy

  • Spadek apetytu.
  • Wysoka gorączka.
  • Ronienia.
  • Wzrost odsetka prosiąt martwo urodzonych.
  • Wzrost odsetka zmumifikowanych płodów.
  • Drgawki.
  • Zaburzenia koordynacji.
  • Biegunka.
  • Ogólne zaburzenia rozrodcze.
  • Niebieskawe zabarwienie skóry.

 

Prosięta odsadzone i tucz

  • Zwierzęta są osowiałe- głowy opuszczone w dół.
  • Przestają jeść.
  • Biegunka.
  • Wydzielina z oczu.
  • Ciągła, wysoka gorączka.
  • Objawy nerwowe.
  • Drgawki.
  • Zaburzenia koordynacji.
  • Niebieskawe zabarwienie skóry.
  • Wysoka śmiertelność.

  • Wirus przenosi się przez świnie zakażone lub nosicieli poprzez wypływ z nosa, jamy ustnej, mocz i kał. Jest bardzo zaraźliwy.
  • Do stada może zostać zawleczony także ze skażonym mięsem (poprzez nieugotowaną wieprzowinę lub wędzonki).
  • Do transmisji mechanicznej dochodzi często przez obuwie, odzież itd.
  • Jednoczesne zakażenie wirusem PRRS.

  • Typowe zmiany anatomopatogoliczne obejmują silne przekrwienie węzłów chłonnych, ogniska martwicy w śledzionie, punkcikowate wybroczyny w nerkach i tak zwane butony ( wrzody) w jelitach.
  • We wszystkich przypadkach podejrzenia choroby diagnoza powinna być potwierdzona badaniem laboratoryjnym.
  • Diagnostyka laboratoryjna obejmuje identyfikację antygenu wirusa, izolację wirusa i obecność przeciwciał w surowicy. W większości krajów CSF podlega obowiązkowi zgłaszania.
  • Zakażenie wirusem wywołującym wirusową biegunkę bydła i chorobę graniczną może dawać fałszywie dodatnie wyniki.

Więcej informacji o diagnostyce laboratoryjnej

  • Szczepienia są skuteczne na obszarach enzootycznych i w regionach, gdzie istnieje wysokie ryzyko zakażenia, mogą być one obowiązkowe.
  • Większość krajów wolnych od choroby nie uwzględnia szczepień w swoich krajowych programach eradykacji CSF i z reguły są one zabronione.
  • Na obszarach, gdzie CSF występuje endemicznie zwykle szczepi się prosięta w wieku dwóch tygodni. Prosięta urodzone przez zaszczepione matki są szczepione w wieku 8 tygodni.  Takie postępowanie skutkuje wypieraniem wirusa z danego obszaru.
  • Kraje, które są wolne od CSF zapobiegają wprowadzenia wirusa zza granicy, z krajów gdzie występuje CSF, kontrolując import świń i produktów wieprzowych, chyba że zostały one poddane odpowiedniej obróbce. Dodatkowo frakcje organiczne odpadków, które mogą zawierać produkty mięsne muszą zostać sterylizowane wysoka temperaturą.

Powiązane artykuły

Nie jesteś subskrybentem tej zawartości 3trzy3 w 3 minuty

Cotygodniowy newsletter podsumowujący najnowsze informacje z 3trzy3.pl

Zaloguj się i zapisz do subskrypcji

E-diagnostyka

Narzędzie do diagnozowania chorób świń

Atlas patologii

Zdjęcia najważniejszych chorób świń