0
Zasadniczo, zarówno choroba układowa wywołana przez cirkowirus świń typu 2 (PCV-2-SD), jak i choroba związana z cirkowirusem świń typu 3 (PCV-3-AD) mogą wykazywać podobne objawy kliniczne, w tym wyniszczenie, utratę masy ciała, podatność na choroby, słabe wyniki produkcyjne i hirsutyzm. Jednak można je łatwo odróżnić od siebie na poziomie histopatologicznym. Dlatego celem niniejszej pracy było porównanie wyników histopatologicznych obserwowanych u wybranych świń chorujących na PCV-2-SD i PCV-3-AD. Wszystkie przypadki zostały wcześniej zgłoszone do Servei de Diagnòstic de Patologia Veterinaria (SDPV) Universitat Autònoma de Barcelona.
Jeśli chodzi o PCV-2-SD, przyjrzeliśmy się głównie narządom limfatycznym. Oceniane zmiany mikroskopowe obejmowały zmniejszenie liczby limfocytów, ziarniniakowe zapalenie oraz obecność wielojądrzastych komórek olbrzymich, wewnątrzcytoplazmatycznych ciałek inkluzyjnych i martwicy limfoidalnej. Aby potwierdzić obecność wirusa, zastosowaliśmy immunohistochemię (IHC) w celu wykrycia antygenu PCV-2.
Jeśli chodzi o PCV-3-AD, zbadaliśmy mikroskopowo obecność zapalenia tętnic i zapalenia okołotętniczego w różnych narządach, w tym w mięśniu sercowym, śledzionie, wątrobie, nerkach, płucach i krezce. Ostateczną techniką diagnostyczną zastosowaną w tym przypadku do wykrycia genomu wirusa była hybrydyzacja in situ (ISH).
Skutki choroby związanej z PCV-2 i PCV-3 można rozróżnić na poziomie histopatologicznym, ponieważ PCV-2 wykazuje tropizm do narządów limfoidalnych i miejsc, w których występują zmiany chorobowe, podczas gdy PCV-3 wywołuje ogólnoustrojowe zapalenie tętnic i zapalenie okołotętnicze, które można znaleźć praktycznie w dowolnym miejscu w organizmie. Dodatkowo, zwierzęta dotknięte PCV-2-SD niezmiennie wykazywały konkretne mikroskopowe kryteria diagnostyczne, w tym zubożenie limfocytów, a także ziarniniakowe zapalenie i antygen PCV-2 głównie w komórkach makrofagopodobnych tkanek limfoidalnych. W większości przypadków obecne były również wewnątrzcytoplazmatyczne ciałka inkluzyjne.
Ponadto świnie chore ze względu na zakażenie PCV-3 zawsze miały zapalenie tętnic i zapalenie okołotętnicze, chociaż bez wyraźnego wzorca tropizmu narządowego. W rzeczywistości zmiany te mogą być trudne do znalezienia w niektórych tkankach, ponieważ czasami narządy te nie mają żadnych zmian w porównaniu z innymi pochodzącymi od tego samego zwierzęcia. W związku z tym uważa się, że do postawienia ostatecznej diagnozy i potwierdzenia choroby konieczne jest wykrycie PCV-3 w zmianach chorobowych za pomocą ISH.