Przepisy europejskie stanowią, że zanim podejmie się decyzję o obcinaniu ogonów należy wdrożyć inne środki zapobiegające ich gryzieniu. W związku z tym analiza ryzyka powinna być przeprowadzana indywidualnie dla każdej fermy.
W zależności od zjadliwości szczepu i drogi zakażenia, choroba może mieć cztery różne sposoby przebiegu, a wczesne wykrycie może być prawdziwym wyzwaniem z powodu braku patognomonicznych objawów klinicznych.
Wyróżniamy różne możliwości rozdzielenia stref czystych i brudnych w miejscach służących jako wejścia dla personelu na teren fermy. To właśnie na tym etapie zaczyna się bioasekuracja. Wprowadzenie prostych i łatwych zasad, zwiększa prawdopodobieństwo efektywności programu zabezpieczającego gospodarstwo.
Standardowa ekspozycja loszek na zakażenie po przez kontakt ze zwierzęciem wysiewającym patogen zastąpiono wprowadzeniem drobnoustroju drogą dotchawiczą oraz wziewną.
W jaki sposób można wpływać na rozwój mikrobioty oddziałującej korzystnie zarówno na organizm świni, jak i efektywność proprodukcji? Który moment jest najlepszy do podjęcia takich działań?
Niektóre strategie żywieniowe mogą mieć działanie antybakteryjne. Przykładowe modyfikacje zostały opisane w poniższym artykule.
Trzy filmy, które pokazują jak wykonać przejścia między kluczowymi czystymi i brudnymi strefami.
Strefy czyste i brudne oraz ich rozgraniczenie- zacznijmy od podstaw. Poniższy artykuł rozpoczyna serię artykułów na temat jak przestrzeganie zasad podziału fermy na różne strefy może zapobiec wprowadzeniu patogenów do stada.
Czy różne epidemie PRRS w tej samej farmie mają podobny czas uzyskania stabilności? Jakie czynniki mogą wpływać na czas potrzebny do ustabilizowania stada?
