Jak wyjaśnia Hans Nauwynck w swoich wcześniej opublikowanych artykułach „Zrozumienie wirusów - od komórki do gospodarstwa” oraz „Co napędza ewolucję PCV2?”, PCV2 replikuje się w limfoblastach, czyli limfocytach stymulowanych przez układ odpornościowy.
W przypadku zwierząt o dobrym stanie zdrowia, które nie są narażone na inne infekcje, PCV2 ma niewielką siłę działania. Replikuje się na niskim poziomie. Jednak gdy wiele współistniejących infekcji powoduje silną stymulację odpowiedzi immunologicznej, w tym tworzenie limfoblastów, PCV2 może replikować się w większym stopniu, a wpływ wirusa staje się bardziej destrukcyjny.

