Indukcja porodu IV: wytyczne
W tym rozdziale przyjrzymy się innym aspektom indukcji porodu...
W tym rozdziale przyjrzymy się innym aspektom indukcji porodu...
W ostatnim rozdziale przeanalizowaliśmy wytyczne krycia, które są bliskie ideału, a to znaczy, że osiągały te cele: co najmniej jedno krycie powinno być wykonane w idealnym czasie, a także osiągnąć ten cel jak najmniejszą liczbą kryć.
Rozwój genetyki loch wymaga wprowadzenia odpowiednich zmian w ich żywieniu. Należy brać pod uwagę nie tylko wpływ żywienia na metabolizm, ale również na regulację hormonalną i późniejszą płodność.
Idealny czas krycia powinien realizować dwa cele: co najmniej jedno krycie powinno przypadać na idelany moment, a także należy osiągnąć pierwszy cel jak najmniejszą liczbą kryć.
Na fermie stwierdzono problemy z płodnością i niską liczbę prosiąt żywo urodzonych oraz zwiększony odsetek nieregularnych powtórek rui.
Jak zostało wspomniane w poprzednim rozdziale, teoretycznie idealny czas krycia przypada na 10-12 godzin przed owulacją.
Optymalne zapłodnienie lochy zależy od kilku czynników, między innymi od krycia w określonym momencie cyklu.
Testy mają zastosowanie praktyczne przy wykrywaniu knurów, których potomstwo ma większą skłonność do przepuklin lub pewnych chorób przewodu pokarmowego jak na przykład PFTS.
U loch inseminowanych nasieniem enkapsulowanym obserwowano zwiększoną koncentrację nasienia w miejscu zapładniania w drogach rodnych.
Enkapsulacja pozwala na redukcję dawki przypadającej na lochę i uwalnianie nasienia w sposób sekwencyjny.
Poniższy artykuł zawiera listę punktów krytycznych, które muszą zostać spełnione aby inseminacja zaszyjkowa u loch była udana.
Selekcja genetyczna stanowi potężne narzędzie mogące prowadzić do poprawy i utrzymania wysokiego statusu zdrowotnego jelit u świń, a w przyszłości może stać się alternatywą dla obecnie stosowanych w nadmiarze antybiotyków.
Opisujemy PRRSV, M. hyo, PCV2, App i wirusa grypy.
Regulacja wymiany w gospodarstwach pracujących w systemie 3-tygodniowym.
Śmiertelność noworodków zależy nie tylko od konstrukcji kojca porodowego, ale także od czynników genetycznych i zarządzania, jak również wielkości miotu, co jest szczególnie widoczne wraz ze wzrostem wykorzystania hiper-płodnych linii matecznych.
Konieczne jest znalezenie alternatywy, która pozwoli na zastosowanie tej metody u pierworódek i loszek.