PCVAD - skoncentrowane na chorobie związanej z cirkowirusem świń

Znajdujemy więcej dowodów na możliwą rolę, jaką odgrywa PCV-3 w niektórych problemach rozrodczych.

Poważne problemy występowały znacznie rzadziej w przypadku genotypu a niż w przypadku genotypu b. Dlaczego zmieniła się częstotliwość tych genotypów?

Świat wirusów jest dynamiczny. Ich epidemiologia zmienia się w zależności od naszych działań. Pojawiają się nowe szczepy i nowe serotypy. Czy jesteśmy na to przygotowani?

Co się zmieniło w latach, odkąd wprowadzono szczepionkę PCV-2 w celu rozwiązania ogromnego problemu wywołanego przez cirkowirus i jak wpływa to na gospodarstwa?

Średnia waga urodzeniowa prosiąt z 3 grup szczepionych loch była statystycznie wyższa niż masa prosiąt pochodzących od nieszczepionych macior.

Obecne testy diagnostyczne są bardzo potężne, co pozwala nam wykryć nawet małe zmiany w genomie wirusa, ale o czym one nam mówią?

Spadek częstości występowania genotypów PCV2a i PCV2b i wzrost występowania PCV2d w 2012 roku mógł być wywołany nieznanymi czynnikami, innymi niż selekcja wynikająca ze szczepienia preparatami opartymi na PCV2a.

Szczepienia przeciw PCV2 są stosowane powszechnie. Czy 6 letni okres prowadzenia szczepień ograniczył obecność wirusa w populacji świń?

Wszystkie szczepionki przeciw PCV2 dostępne w Europie i Ameryce Północnej oparte są na genotype PCV2a podczas gdy u świń najczęściej występują PCV2b i PCV2d. Mimo, że między tymi genotypami występuje wysoki poziom odporności krzyżowej to nie wiadomo czy szczepionki są jednakowo skuteczne w stosunku do wszystkich genotypów PCV2.

Jest całkiem możliwe że status immunologiczny fermy znacząco różni się od tego który był przed masowym szczepieniem prosiąt.

Pomimo braku spójnej reakcji serologicznej po szczepieniu, zwierzęta szczepione reagują inaczej niż zwierzęta nieszczepione.

Artykuł dotyczy czynników decydujących o optymalnym czasie szczepienia przeciw PCV2 i omawia wyniki szczepienia u prosiąt bezobjawowo zakażonych PCV2.

Ostatnio wskazywano PCV2 jako czynnik etiologiczny biegunki u świń, i proponowano jelitową postać cirkowirozy (PCV2-ED) jako jedną z form choroby związanej z PCV2 (PCVD)

Straty związane ze zmniejszonych przyrostów wyniosły 13,1 € i 7,5 €/świnię w 21 tygodniu życia, odpowiednio u świń wysoko i średnio dodatnich w qPCR kierunku PCV2.

W zakażeniach mieszanych PRRSV/PCV2 konsekwencje są gorsze gdy zakażenie PRRSV występuje przed lub jednocześnie z zakażeniem PCV2 w porównaniu do sytuacji, gdy ta kolejność jest odwrócona. Ten artykuł dowodzi, że ma to znaczenie przynajmniej w badaniach "in vitro", w odniesieniu do zespołu oddechowego świń.

W komercyjnych fermach świń krążą różne warianty PCV2. W jaki sposób oporność poszczepienna może wpływać na ewolucję PCV2?

Dodatni efekt stosowania szczepień przeciw PCV2 jest najbardziej widoczny w stadach intensywnie zakażonych wieloma drobnoustrojami, co pozwala na znaczą poprawę wydajności fermy i poprawia dobrostan świń. Dobre efekty immunizacji przeciw PCV2 są również widoczne w stadach o wysokim statusie zdrowotnym.

Stwierdzanie pojedynczych świń z objawami PCVAD w dużej populacji nie jest czymś wyjątkowym ponieważ immunizacja niekiedy wykonywana jest nieprawidłowo. Jak określić wpływ PCVAD w szczepionej populacji?

Główną przyczyną niezadowalającej skuteczności szczepień przeciw PCV2 jest stosowanie generyków o niskiej jakości.

Poważne problemy występowały znacznie rzadziej w przypadku genotypu a niż w przypadku genotypu b. Dlaczego zmieniła się częstotliwość tych genotypów?

Stosunkowo wysoka częstość występowania u dzików i niska częstość występowania u świń iberyjskich sugerują, że dziki są potencjalnym rezerwuarem wirusa.

Skutki chorób związanych z PCV-2 i PCV-3 są rozróżnialne na poziomie histopatologicznym. Rozprawa dyplomowa w College of Veterinary Medicine, UAB, Hiszpania, pod kierunkiem Joaquíma Segalésa.

Jest to pierwsze doniesienie o wykryciu i charakterystyce genetycznej genotypu PCV-2e w Europie, od loch z gospodarstwa we Włoszech.

Circovirus 4 został zidentyfikowany w Chinach u świń z objawami klinicznymi.

Sugerowana klasyfikacja może ustanowić "wspólny język" dla przyszłych badań, należy podjąć dalsze starania, aby uzyskać bardziej jednorodną reprezentację globalnego scenariusza dla PCV-2.

Dzik jest podatny na zakażenie PCV-3,co wykazała wysoka częstotliwość wykrywania go u tego gatunku zwierząt.

Badanie to miało na celu opisanie wzorców wykrywania wirusa zespołu rozrodczo-oddechowego świń (PRRSV), cirkowirusa świń typu 2 (PCV2), wirusa grypy świń typu A (SIV) i Mycoplasma hyopneumoniae (M. hyo) w gospodarstwach wykazujących różne nasilenie PRDC .

Celem badania była ocena skuteczności szczepienia przeciwko PCV2 u stada tuczników z wysokim statusem zdrowotnym, pod względem ilości wirusa w surowicy, współczynnika konwersji paszy i leczeniu przeciwbakteryjnym.

Istniała potrzeba opracowania specyficznych dla PCV2 metod ELISA do oceny poziomu przeciwciał przeciwko PCV2 przy wykluczeniu interferencji przeciwciał przeciwko PCV1

We wszystkich trzech przypadkach zidentyfikowaliśmy genom nowego cirkowirusa nazywany PCV3.

Nowy cirkowirus świń (PCV3) jest daleko spokrewniony ze znanym już cirkowirusem. Jest związany z występowaniem zespołu skórno-nerkowego i problemami z rozrodem u loch.

Badanie to miało na celu ocenę ochrony klinicznej, poziom wiremii cirkowirusa świń typu 2 (PCV2) i odpowiedzi immunologicznej (przeciwciała i IFN-gamma komórek wydzielających (SC)) u prosiąt szczepionych w różnym wieku, a mianowicie w 4, 6 i 8 tygodni, pochodzących od loch szczepionych przeciwko PCV2.