Wykrywanie i diagnostyka zakażeń świń wirusem grypy typu A
Ekologia zakażeń wirusem grypy u świń uległa zmianie na skutek mutacji i reasortacji w genomie drobnoustroju, co pociągnęło za sobą rozwój nowych metod i sposobów diagnostyki grypy.
Ekologia zakażeń wirusem grypy u świń uległa zmianie na skutek mutacji i reasortacji w genomie drobnoustroju, co pociągnęło za sobą rozwój nowych metod i sposobów diagnostyki grypy.
Obecnie wśród świń europejskich krążą cztery linie wirusa, wyraźnie odróżniające się od HA. Mogą zostać uważane za wirusy enzootyczne, nawet jeśli względna częstość i poziom zachorowalności różni się między krajami.
Na podstawie obserwacji klinicznych i badania serologicznego podjęto decyzję o szczepieniu przeciw PRRSV, co stopniowo doprowadziło do poprawy stanu zdrowia na fermie. Kilka miesięcy później u tuczników, a następnie u warchlaków i loch, pojawił się kaszel.
Ferma produkuje loszki korzystając z własnego stada loch-babek a konieczność modernizacji fermy dla spełnienia wymagań prawa europejskiego dotyczącego dobrostanu zwierząt umożliwiła powiększenie stada podstawowego z 600 do 1200 loch.
Wirus PRRS może wywoływać łagodne lub ostre objawy ze strony układu oddechowego lecz rzadko jest przyczyną padnięć.
Kaszel pojawił się u 8-9 tygodniowych świń. Przypadek początkowo wyglądał na łatwy do opanowania przez zastosowanie kilkudniowej antybiotykoterapii lecz podawanie antybiotyków nie pomogło.