Koszty produkcji trzody chlewnej: ogólny wzrost w 2022 r.

W latach 2021-2022, z powodu kryzysu cen surowców, ceny pasz wzrosły średnio o 34%. Wzrost ten był szczególnie znaczący w krajach Europy Północnej, około 55% w Finlandii i Szwecji. Biorąc pod uwagę, że koszty paszy stanowiły od 56% kosztów produkcji w Finlandii do 80% w południowej Brazylii, wpływ wyższych cen paszy na koszty produkcji był znaczny. Średnio we wszystkich krajach koszty produkcji wzrosły o 27%. We Francji średni koszt paszy wzrósł mniej niż w innych krajach dzięki samowystarczalności w zakresie zbóż i roli producentów pasz. Kryzys energetyczny zaostrzony przez wojnę na Ukrainie nie wpłynął jeszcze na francuskie gospodarstwa hodowlane, które były chronione do końca 2022 r. przez trzyletnie umowy.

Oprócz kosztów pasz i energii, kolejnym rosnącym wydatkiem była amortyzacja. Ceny usług budowlanych gwałtownie wzrosły w 2022 r. (średnio o 47%) w wyniku odbicia popytu na materiały po pandemii COVID i zakończenia stosunków handlowych z Rosją, producentem surowców wykorzystywanych w budownictwie. Rosnące stopy procentowe dodatkowo zwiększyły koszty budowy.

Kraje po drugiej stronie Atlantyku produkowały najtańsze świnie. Następnie pojawił się gradient między krajami Europy. Włochy opracowują zróżnicowane produkty: ich ciężkie świnie są lepiej wyceniane, ale znacznie droższe w produkcji. W 2022 r. różnica w kosztach stała się bardziej wyraźna: włoskie świnie kosztują ponad dwa razy więcej niż świnie ze środkowo-zachodniej Brazylii. Oprócz kosztów paszy, zróżnicowanie kosztów produkcji tłumaczy się ceną czynników produkcji i wydajnością techniczną gospodarstw.

Koszty pracy zależą zarówno od godzinowego kosztu pracy, jak i wydajności. Podczas gdy Holandia miała najwyższe koszty pracy (27,9 euro/godzinę), ich siła robocza była również najbardziej produktywna (213 kg tuszy/godzinę). Zoptymalizowali budynki i organizację, aby skrócić czas pracy na lochę. Z kolei koszty pracy w południowej Brazylii, choć niskie (2,8 euro/godzinę), były również znacznie mniej wydajne (64 kg tuszy/godzinę). Brazylia, Stany Zjednoczone i Hiszpania wykazały najbardziej konkurencyjne koszty w tym zakresie.

Duńska produktywność loch pozostała najwyższa: duńscy rolnicy, specjaliści od porodów, odsadzali średnio 34,1 prosięcia na lochę w produkcji rocznie. Holandia i Niemcy odsadzały odpowiednio 32,5 i 31,2 prosięcia na lochę rocznie. Francja osiągnęła 30,4 prosiąt odsadzonych od lochy rocznie (+0,9% w porównaniu do 2021 r.). Hiszpania, dotknięta PRRS, odsadziła 27,2 prosięcia na lochę rocznie, co stanowi spadek o 2% w porównaniu z rokiem poprzednim.

Tabela 1. Wydajność techniczna i ceny czynników produkcji w 2022 r.

Zielony: szczególnie korzystny czynnik / Czerwony: szczególnie niekorzystny czynnik / Czarny: czynnik zbliżony do średniej dla ośmiu krajów. Źródło: IFIP według InterPIG.

Wyniki, tj. różnica między ceną otrzymaną a ceną kosztu, były ujemne w krajach sieci InterPIG* (średnio -0,28 €/kg tuszy). Jedynie Stany Zjednoczone wykazały dodatni wynik w 2022 r. (+0,21 €/kg tuszy ciepłej). Obserwowane na całym świecie wzrosty cen wieprzowiny były niewystarczające do pokrycia zmian kosztów. We Francji (**) wyniki nieznacznie się poprawiły, ale pozostały ujemne (-0,09 €/kg tuszy bitej ciepłej), podobnie jak w Niemczech, które skorzystały na silnym wzroście cen przychodu z powodu załamania podaży wieprzowiny.

W 2023 r. koszty produkcji pozostają wysokie dla rolników: ceny pasz spadły dopiero w drugiej połowie roku i pozostaną wysokie. Francuscy rolnicy musieli zmierzyć się ze wzrostem kosztów energii w 2023 roku.

* InterPIG to sieć międzynarodowych ekspertów w dziedzinie produkcji trzody chlewnej.
** Otrzymane ceny nie uwzględniają wyjątkowej pomocy związanej z COVID otrzymanej przez francuskich rolników.