Strona 6 - artykuły na temat PRRS w Artykuły

Zakażenia typem 1 PRRSV są szeroko rozpowszechnione w koreańskich fermach świń a obecnie mają one większy wpływ na zaburzenia rozrodcze u loch niż na zaburzenia oddechowe u tuczników.

Inwestycje tego typu są uzasadnione w przypadku ferm o wysokiej wartości genetycznej lub stacji unasienniania. W innych przypadkach opłacalność zależy od wielu czynników.

Obecnie, na podstawie zebranych doświadczeń, szacuje się, że Węgry staną się krajem wolnym od PRRS w 2020 roku.

 

Badanie płynu ustnego jest wskazane przy kontroli świń przyjeżdżających na fermę, zwierząt po okresie adaptacji a także poszczególnych grup produkcyjnych, szczególnie subpopulacji ryzyka, takich jak zwierzęta ze zwolnionym tempem wzrostu.

Muchy nie są zwykle uważane za czynnik ryzyka w transmisji zakażeń pomiędzy gospodarstwami, ale razem z padłymi zwierzętami mogą pokonywać duże odległości.

Olbrzymia zmienność genetyczna wschodnioeuropejskich szczepów PRRSV ma duże znaczenie praktyczne. Czułość niektórych metod PCR w ich wykrywaniu może być niewystarczająca. Skuteczność współczesnych szczepionek przeciw PRRS w zwalczaniu objawów wywoływanych przez te szczepy pozostaje do zbadania.

Zasady bioasekuracji powinny być realizowane we wszystkich gospodarstwach bez wyjątku, a mycie rąk ciepłą wodą z mydłem, a następnie środkiem dezynfekcyjnym powinno być obowiązkowe w tych fermach gdzie prysznic nie jest obligatoryjny. 

Czy można na pierwszy rzut oka określić, że pojazdy transportujące zwierzęta są czyste?

Enrico Marco porusza temat stosunkowo często ostatnio występujących problemów dotyczących układu oddechowego u świń w końcowej fazie tuczu, które słabo reagują na antybiotykoterapię. W takich przypadkach zwykle myślimy o PRRSV, podejrzenie mieszanej infekcji wirusowej nie jest częstym rozpoznaniem.

PRRSV sprzyja pojawianiu się wtórnych zakażeń, takich jak te powodowane przez S.suis, poprzez osłabienie funkcji makrofagów pęcherzykowych płuc.

Ostateczne rozpoznanie PRRS wymaga interpretacji wywników badania serologicznego w połączeniu z innymi testami wirusologicznymi.

Otoczenie gospodarstw wysokim ogrodzeniem zmniejsza ryzyko transmisji patogenów.

PRRSv sprzyja zakażeniom H. parasuis nie poprzez zmniejszenie populacji makrofagów pęcherzykowych, ale ich zdolności do inaktywacji bakterii.

PCR jest metodą stosunkowo kosztowną w porównaniu do innych metod diagnostycznych. Należy pamiętać, że dodatni wynik PCR wskazuje na obecność wirusowego RNA w badanym materiale, co nie dowodzi obecności w nim zakaźnego PRRSV.

Kontrola App jest niezbędnym ogniwem kontroli pleuroneumonii w gospodarstwach PRRS dodatnich.

Zakażenia wirusem PRRS można uznać za powszechne na terenach o wysokim zagęszczeniu hodowli świń, w takich przypadkach częsty jest pogląd, że bioasekuracja niewiele może pomóc. Jednak odpowiednie środki bioasekuracji muszą być wprowadzone aby zapobiec wprowadzaniu nowych szczepów wirusa.