Strona 24 - artykuły na temat zdrowie w Artykuły

Ostatnio wskazywano PCV2 jako czynnik etiologiczny biegunki u świń, i proponowano jelitową postać cirkowirozy (PCV2-ED) jako jedną z form choroby związanej z PCV2 (PCVD)

Muchy nie są zwykle uważane za czynnik ryzyka w transmisji zakażeń pomiędzy gospodarstwami, ale razem z padłymi zwierzętami mogą pokonywać duże odległości.

Genetyczna i antygenowa zmienność wirusa grypy powinna być rozumiana jako coś dynamicznego i stale ewoluującego. Jest bardzo ważne aby stale prowadzony był aktywny monitoring wirusów grypy w Europie i badania nad wpływem tego patogenu na produkcję świń.

Zakażenia wirusem grypy są eliminowane o pojedynczych zwierząt w ciągu 5-7 dni od zakażenia. Mimo to grypa występuje enzootycznie na całym świecie i nawet około 3-5% tuczników przy uboju reaguje dodatnio w testach na obecność wirusa grypy.

Olbrzymia zmienność genetyczna wschodnioeuropejskich szczepów PRRSV ma duże znaczenie praktyczne. Czułość niektórych metod PCR w ich wykrywaniu może być niewystarczająca. Skuteczność współczesnych szczepionek przeciw PRRS w zwalczaniu objawów wywoływanych przez te szczepy pozostaje do zbadania.

Zasady bioasekuracji powinny być realizowane we wszystkich gospodarstwach bez wyjątku, a mycie rąk ciepłą wodą z mydłem, a następnie środkiem dezynfekcyjnym powinno być obowiązkowe w tych fermach gdzie prysznic nie jest obligatoryjny. 

Czy można na pierwszy rzut oka określić, że pojazdy transportujące zwierzęta są czyste?

Rozpoznana choroba obrzękowa jest niezwykle rzadka u świń w tym wieku.

W badaniu sekcyjnym niektórych chorych świń widoczny był miękki, galaretowaty obrzęk powiek, a także obrzęk okolicy krezki okrężnicy.

Obecnie PED powoduje występowanie umiarkowanych i ciężkich epidemii w wielu fermach trzody chlewnej na terenie Azji, USA i innych krajów, zarówno w gospodarstwach naiwnych, jak i tam gdzie choroba już się przetoczyła.

Enrico Marco porusza temat stosunkowo często ostatnio występujących problemów dotyczących układu oddechowego u świń w końcowej fazie tuczu, które słabo reagują na antybiotykoterapię. W takich przypadkach zwykle myślimy o PRRSV, podejrzenie mieszanej infekcji wirusowej nie jest częstym rozpoznaniem.

PRRSV sprzyja pojawianiu się wtórnych zakażeń, takich jak te powodowane przez S.suis, poprzez osłabienie funkcji makrofagów pęcherzykowych płuc.

Ostateczne rozpoznanie PRRS wymaga interpretacji wywników badania serologicznego w połączeniu z innymi testami wirusologicznymi.

Otoczenie gospodarstw wysokim ogrodzeniem zmniejsza ryzyko transmisji patogenów.

PRRSv sprzyja zakażeniom H. parasuis nie poprzez zmniejszenie populacji makrofagów pęcherzykowych, ale ich zdolności do inaktywacji bakterii.

Zakażenie świń pojawia się po urodzeniu, ale odporność matczyna na  na zakażenie hamuje wiremię u prosiąt do około 10 tygodnia. Po tym czasie dochodzi do występowania objawów tłumionej wcześniej infekcji.