0
W przypadku krajów, na które nadal negatywnie wpływa afrykański pomór świń (ASF), krajowe strategie bio-ekskluzji (zewnętrzna ochrona biologiczna) mają na celu zapobieganie transgranicznej transmisji wirusa, wraz z ludźmi, importem zainfekowanego mięsa lub przemieszczania się dzików. Jednak gdy choroba dotrze do nowego kraju lub regionu, a zwłaszcza gdy wejdzie do produkcji krajowej trzody chlewnej, uwaga skupia się na bio-ekskluzji na poziomie gospodarstwa. Powstaje cały szereg nowych pytań: czy wiemy o co chodzi? Jakie są najskuteczniejsze śśrodki bioasekuracji, aby zapobiec przenoszeniu ASF między gospodarstwami, gdy wzrasta ryzyko infekcji? Jakie są główne obawy producentów i weterynarzymających do czynienia z ogniskami choroby w bliskich odległościach? Zadaliśmy te i wiele innych pytań dotyczących bezpieczeństwa biologicznego współpracującymi z nami specjalistami z branży z Rosji, Chin, krajów bałtyckich i Polski, a ten artykuł podsumuje ich praktyczne doświadczenie.
Dr Karbowiak i pan Corns zgadzają się, że jeden schemat bioasekuracji nie może pasować do wszystkich gospodarstw. Podzielają opinię, że każde gospodarstwo / firma / system musi kompleksowo dokonać przeglądu podstawowych zasad bioasekuracji ze swoim zespołem (tj. ryzyko związane z ludźmi, pojazdami, przemieszczaniem zwierząt, martwymi zwierzętami itp.), dlatego należy opracować kompletny schemat bioasekuracji indywidualnie dla fermy. Pan Corns podsumował swoją kluczową strategię coachingową dla producentów dotyczącą schematów bioasekuracji specyficznych dla farm w obliczu ASF: „ustalanie priorytetów, rozwój i realizacja”. To słowa, które bardzo dobrze podsumowują trzy najważniejsze działania z jego perspektywy. Do zaleceń dotyczących bezpieczeństwa biologicznego podchodzi za każdym razem inaczej, w zależności od sytuacji. Może to dotyczyć poziomu gospodarstwa lub kraju (np. Chiny vs Rosja). Należy określić priorytety - powiedział pan Corns. Na przykład uważa, że w Chinach ryzyko ekspozycji ludzi na zakażone żywe zwierzęta i potencjalne narażenie na skażoną wieprzowinę jest znacznie wyższe niż w innych krajach. W rezultacie jego 5 najczęstszych priorytetów dla tego kraju i innych krajów o podobnych scenariuszach wysokiego ryzyka narażenia na wirusa, to:
- Transport: zewnętrzne ciężarówki, wyposażenie, systemy suszenia (TADD), mycie ciężarówek, ścisła kontrola tras transportu.
- Ludzie: pracownicy i usługodawcy. Szkolenie w zakresie bioasekuracji i oceny miejsc pobytu pracowników na miejscu oraz deklaracje przestojów.
- Identyfikowalność składników pasz i weryfikacja źródła
- Ulepszone audyty bezpieczeństwa biologicznego z wykorzystaniem zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych audytorów.
- Usunięcie martwych zwierząt, usługi związane z usuwaniem zwłok, szczególnie w endemicznych obszarach / obszarach ASF: nowe strategie obejmują spalanie i kompostowanie
Dr. Kolbasov, dyrektor rosyjskiego centrum referencyjnego ds. badań i diagnostyki ASF jest bardzo praktyczny, gdy doradza w zakresie bioasekuracji. Dla niego najważniejszą drogą bezpośredniego przenoszenia jest niekontrolowany przepływ zwierząt zakażonych i nielegalny handel nimi, który jest uważany za najważniejszy czynnik powodujący wprowadzenie ASF na nowe obszary. Rozważając pośrednie przenoszenie ASF, podkreśla znaczenie dobrego projektu ramp załadunkowych w celu prawidłowego przemieszczania zwierząt z farmy na ciężarówkę. Mają być tak zaprojektowane, żeby świnie poruszały się tylko w jednym kierunku, nie mogąc zawrócić na farmę. Na koniec podkreśla znaczenie dobrego czyszczenia i dezynfekcji bezpośrednio po każdym ich użyciu.
Dr. Čepulis, nasz konsultant ds. świń z Litwy, który praktykuje w całym regionie Morza Bałtyckiego, podkreśla znaczenie ciągłego kształcenia personelu w zakresie bezpieczeństwa biologicznego, aby uczynić go kluczowymi partnerami w realizacji naszego planu. Niezbędne jest zrozumienie, dlaczego każda z reguł bioasekuracji jest ważna i potrzebna. Powiedział nam również, że z prawnego punktu widzenia większość dużych gospodarstw w swoim regionie wprowadziła „Aneks dotyczący bezpieczeństwa biologicznego” do większości umów o pracę z pracownikami fermowymi lub innymi pracownikami usługowymi związanymi z gospodarstwem. Te gospodarstwa wymagają teraz od swoich pracowników oficjalnego uznania ich obowiązku znajomości i przestrzegania zasad bezpieczeństwa biologicznego w gospodarstwach przez cały czas. Wspomniał, że niektóre fermy starają się zawrzeć umowy z sąsiednimi gospodarstwami (w promieniu 10 km), aby ustanowić strefę wolną od trzody chlewnej wokół własnego zakładu, dostarczając mięso miejscowym. Jest to strategia, którą wdrożył największy estoński producent w celu ochrony firmy poprzez zmniejszenie prawdopodobieństwa wybuchu epidemii w małych sąsiadujących gospodarstwach przydomowych.
W odpowiedzi na pytanie: „Jaki jest najważniejszy środek bezpieczeństwa biologicznego wdrożony w gospodarstwach waszych klientów w wyniku ASF?” - wszyscy 4 eksperci zgodzili się co do znaczenia bezpieczeństwa biologicznego pasz (tj. technologii ograniczania ryzyka i ryzyka zanieczyszczenia związanego ze składnikami i etapami produkcji). Oprócz bezpieczeństwa biologicznego pasz drugi istotny problem dotyczył narażenia na zainfekowane produkty wieprzowe. Podkreślili znaczenie zrozumienia różnych technologii stosowanych do przygotowywania poszczególnych produktów mięsnych i tego, czy proces jest w stanie inaktywować obecność zakaźnego wirusa. Zakaz wnoszenia mięsa wieprzowego do gospodarstwa było uważane za krytycznie ważne. Dr Kolbasov był zaniepokojony śledzeniem łańcucha dostaw i zrozumieniem technologii żywności produktów potencjalnie wytwarzanych z zanieczyszczonego surowego mięsa, takich jak kiełbasy. Wspomniał o niektórych rosyjskich produktach wieprzowych, które są po prostu surowym mięsem peklowanym solą bez żadnej obróbki termicznej. Rzeczywiście jest to bardzo ryzykowny produkt, ale o bardzo silnej tradycji konsumpcyjnej w Rosji. Dr Čepulis był szczególnie zaniepokojony przemieszczaniem się ludzi (kierowców ciężarówek lub robotników rolnych) przewożących produkty wieprzowe z zainfekowanych krajów, takich jak Białoruś czy Ukraina, na obszary wolne od choroby. Poza tym solony, peklowany i wędzony na zimno bekon i kiełbaski są dość popularne również na Ukrainie, Białorusi i w krajach bałtyckich, powszechnie spożywane i tradycyjnie zabrane ze sobą w podróż. Fakt, że potencjalne resztki tych produktów mogłyby zakazić dzika, a nawet świnie domowe, utwierdza w przekonaniu, że kontrola granic powinna być bardziej rygorystyczna. Dr Čepulis powiedział, że powinno się szukać produktów wieprzowych na granicach krajów, używając wyszkolonych psów w taki sam sposób, jak szuka się narkotyków. Dr Čepulis zauważył również, że większość bałtyckich gospodarstw faktycznie doradza swoim pracownikom, aby unikali przebywania w lesie, aby zminimalizować szanse na kontakt z dzikami i materiałem od nich pochodzącym. Jest to czasem trudne, ponieważ aktywności w lesie, takie jak polowanie na zwierzęta i zbieranie jagód / grzybów, są częścią ich kultury. Zmniejszenie gęstości populacji dzików jest skuteczną metodą, ale nie eliminuje obecności wirusa. W przyszłości dobrym rozwiązaniem może okazać się szczepienie dzików poprzez konsumpcję przez nich przynęt za szczepionką doustną, co umożliwi wyeliminowanie "leśnego” ASF, zadowalając dwie strony: myśliwych i rolników.
Ślady bytowania dzików
To ostatni artykuł z naszej serii, który miał na celu przegląd doświadczeń ASF czterech ekspertów od świń z różnych regionów świata. Mamy nadzieję, że ta, i wiele innych prac przeglądowych już dostępnych w literaturze pomogą uzupełnić wiedzę i opracować strategie bioasekuracji, które pomogą nam powstrzymać rozprzestrzenianie się tego niszczycielskiego wirusa. Na zakończenie chcielibyśmy zacytować pana Cornsa: „Aby firma odniosła obecnie sukces w tym niekorzystnym scenariuszu ASF, bioasekuracja musi być wygrawerowana na jej filarach. Jeśli tak nie jest, ASF znajdzie słabe punkty". Uczmy się od siebie nawzajem, aby identyfikować nasze najsłabsze punkty i chronić naszą branżę.
