Strona 6 - artykuły na temat bioasekuracja w Artykuły

Czy wysokość nad poziomem morza, nachylenie i pokrycie terenu ma znaczenie?

Fermy stosujące więcej szczepień osiągają lepsze wyniki wewnętrznej bioasekuracji. Obecnie profilaktyka opiera się bezpośrednio na wprowadzeniu szczepień ochronnych i poprawieniu bioasekuracji wewnętrznej, są to jedyne znane nam środki które mogą zapobiegać występowaniu chorób.

Po ponad dziesięciu latach raczej nie sugeruje się, że LA-MRSA stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia publicznego, nawet w krajach, w których częstość występowania u świń jest wysoka.

Wirus PED zakwestionował programy bioasekuracji w Ameryce Północnej, standardy sanitarne musiały osiągnąć nowy poziom aby z nim walczyć. Artykuł dotyczy najistotniejszych zmian.

Pojawienie się PEDV w Ameryce Północnej spowodowało zwiększenie świadomości co do znaczenia pasz i ich składników jako potencjalnych dróg przenoszenia chorób.

Najbardziej bezpośrednia strategia zmniejszająca stężenie patogenów w powietrzu to redukcja  ilości pyłu. W tym artykule opisano zastosowanie systemu jonizacji cząstek zwanego EPI.

 

Wpływ zmodyfikowanej-żywej szczepionki PRRSV na szerzenie się dzikiego szczepu wirusa w zakażonej populacji świń.

W artykule zaproponowano ocenę zewnętrznych czynników ryzyka w celu porównania ferm trzody chlewnej w oparciu o skale numeryczną. Pozwala to wdrażać środki naprawcze i ponownie oceniać poprawione elementy.

 

Świnie mogą być źródłem nowych szczepów wirusa grypy o potencjale zoonotycznym, jednak rosnąca zmienność genetyczna szczepów jest przede wszystkim wynikiem wprowadzania szczepów ludzkich do populacji świń. Dlatego też jest tak ważne aby personel ferm mający bliski kontakt ze zwierzętami był szczepiony przeciw grypie.

Wszystkie poddane sekwencjonowaniu izolaty PED, pozyskane w krajach europejskich są najbliżej spokrewnione z tak zwanym S INDEL PEDV, który został po raz pierwszy opisany w USA w styczniu 2014 roku.

Inwestycje tego typu są uzasadnione w przypadku ferm o wysokiej wartości genetycznej lub stacji unasienniania. W innych przypadkach opłacalność zależy od wielu czynników.

Autor stawia pytanie czy wirus US jest bardziej zjadliwy niż szczep CV777 wyizolowany w Europie w 1977 roku, a także czy choroba faktycznie powduje większe straty w obecnym czasie niż w latach 70tych w Europie.

Muchy nie są zwykle uważane za czynnik ryzyka w transmisji zakażeń pomiędzy gospodarstwami, ale razem z padłymi zwierzętami mogą pokonywać duże odległości.

Zasady bioasekuracji powinny być realizowane we wszystkich gospodarstwach bez wyjątku, a mycie rąk ciepłą wodą z mydłem, a następnie środkiem dezynfekcyjnym powinno być obowiązkowe w tych fermach gdzie prysznic nie jest obligatoryjny. 

Czy można na pierwszy rzut oka określić, że pojazdy transportujące zwierzęta są czyste?

Otoczenie gospodarstw wysokim ogrodzeniem zmniejsza ryzyko transmisji patogenów.