PED: aktualna sytuacja w Europie
Wszystkie poddane sekwencjonowaniu izolaty PED, pozyskane w krajach europejskich są najbliżej spokrewnione z tak zwanym S INDEL PEDV, który został po raz pierwszy opisany w USA w styczniu 2014 roku.
Wszystkie poddane sekwencjonowaniu izolaty PED, pozyskane w krajach europejskich są najbliżej spokrewnione z tak zwanym S INDEL PEDV, który został po raz pierwszy opisany w USA w styczniu 2014 roku.
Inwestycje tego typu są uzasadnione w przypadku ferm o wysokiej wartości genetycznej lub stacji unasienniania. W innych przypadkach opłacalność zależy od wielu czynników.
Autor stawia pytanie czy wirus US jest bardziej zjadliwy niż szczep CV777 wyizolowany w Europie w 1977 roku, a także czy choroba faktycznie powduje większe straty w obecnym czasie niż w latach 70tych w Europie.
Muchy nie są zwykle uważane za czynnik ryzyka w transmisji zakażeń pomiędzy gospodarstwami, ale razem z padłymi zwierzętami mogą pokonywać duże odległości.
Zasady bioasekuracji powinny być realizowane we wszystkich gospodarstwach bez wyjątku, a mycie rąk ciepłą wodą z mydłem, a następnie środkiem dezynfekcyjnym powinno być obowiązkowe w tych fermach gdzie prysznic nie jest obligatoryjny.
Czy można na pierwszy rzut oka określić, że pojazdy transportujące zwierzęta są czyste?
Otoczenie gospodarstw wysokim ogrodzeniem zmniejsza ryzyko transmisji patogenów.
Obecnie niemal wszyscy dostawcy zwierząt remontowych stada podstawowego w Ameryce Północnej mają status wolnych od M.hyo.
Każdy błąd w programie czyszczenia i dezynfekcji kosztuje. Wynika to z kosztów programu, utraty potencjalnych korzyści i bardzo prawdopodobnych kosztów wystąpienia choroby w wyniku tego niepowodzenia. Jest to również bardzo rozczarowujące dla kierownictwa i pracowników gospodarstwa, którzy wykonali ciężką pracę i lekarza weterynarii, który stara się zapewnić zdrowie w stadzie i wydajną produkcję.
W tej części opisane są działania, które należy podąć, kiedy choroba jest już w kraju.
ASF rozprzestrzenia się głównie poprzez ruch skażonego mięsa i innych produktów zwierzęcych, jak również żywych zwierząt, w tym dzików.
Objawy towarzyszące chorobie w Rosji i krajach sąsiadujących wskazują na typowy ostry przebieg afrykańskiego pomoru świń. Zwierzęta padają między 7 a 15 dniem po infekcji. Obserwowane objawy obejmują gorączkę, tłoczenie się razem z powodu odczuwanego zimna i uszkodzenia opisane powyżej.