Artykuły - Zdrowie świń

Nikt z obsługi fermy nie widział wcześniej przypadku TGE ale uważano, że wybuch dotyczy tej właśnie choroby.

Nie jest możliwe porównanie zużycia chemioterapeutyków w Danii z innymi krajami, ponieważ niemal nikt nie prowadzi wystarczaąco dokładnej ewidencji ich stosowania w produkcji zwierzęcej. Jednak z dostępnej skąpej dokumentacji można wywnioskować, że Dania ma najniższy wskaźnik zużycia antybioków.

Prezentowany model ekonomiczny został stworzony aby pomóc hodowcom i lekarzom w ocenie strat związanych z PMWS, kosztów z nimi związanych, oraz w wyborze najefektywniejszych metod zwalczania zespołu.

Kulawizna jest drugą najczęstszą przyczyną brakowania loch.

Rozrostowe zapalenie jelit może przebiegać z różnie nasilonymi objawami. Postacie bezobjawowa i ostra mogą występować w fermie w tym samym czasie.

Immunizacja w wyniku szczepienia jest najłatwiejszym i najbezpieczniejszym sposobem stabilizacji stada.

Wirus PRRS może wywoływać łagodne lub ostre objawy ze strony układu oddechowego lecz rzadko jest przyczyną padnięć.

PCV2 może docierać do zarodków/płodów w czasie wiremii lub w wyniku inseminacji zanieczyszczonym nasieniem.

Przypadek ten miał miejsce w fermie o cyklu zamkniętym w południowo zachodnim Ontario w Kanadzie

Witamina D jest produkowana w wyniku ekspozycji skóry na promienie ultrafioletowe-B. Większość prosiąt (i ludzi!) spędza życie w pomieszczeniach, a w produkcji nie występuje zjawisko sezonowości- zwierzęta rodzą się przez cały rok. Często więc nawet w miesiącach letnich dostęp do światła słonecznego jest ograniczony. Na szczęście aby zaspokoić zapotrzebowanie zwierząt na wit. D można stosować odpowiednio suplementowaną dietę.

Analiza skuteczności szczepionek przeciw PCV2 była dramatycznie obniżona w przypadku błędów w zarządzaniu takich jak nadmierne mieszanie miotów czy bardzo duże grupy w warchlakarni.

Istnieją trzy potencjalne opcje ustabilizowania stada loch po wybuchu PRRS, których skuteczność potwierdzono wielokrotnie. Ich koszty i ryzyko są różne a każdy nowy przypadek wymaga odrębnej analizy co do optymalnej drogi postępowania.

Miesiąc po pojawieniu się zaburzeń rozrodczych u loch doszło do wystąpienia ostrych objawów oddechowych i biegunki nie poddającej się leczeniu antybiotykami, u prosiąt w wieku 6-8 tygodni...

Poznanie mechanizmów zmienności interakcji wirusa i świni będzie wymagało identyfikacji i charakterystyki kluczowych epitopów limfocytów T i B, wspólnych dla wszystkich szczepów PRRSV, a także molekularnych i strukturalnych cech efektorowych przeciwciał, receptorów limfocytów T i cząsteczek MHC, które pośredniczą w szerokiej odporności krzyżowej.

Występowanie zapalenia opłucnej jest wyjątkowo często stwierdzane u tuczników przy uboju. Ostatnie dane wskazują na wystepowanie u 12,5% tuczników w Wielkiej Brytanii, 26% w Hiszpanii, do 41% w Norwegii.

Nastąpił nagły wzrost śmiertelności dotyczący największych warchlaków w grupie. Nie obserwowano żadnych charakterystycznych objawów klinicznych ale co dzień znajdowano martwe świnie.

Całkowite koszty amerykańskich producentów trzody chlewnej szacuje się na 664 mln dolarów rocznie a straty w coraz większym stopniu dotyczą stada loch.

Skuteczność szczepionek przeciw PCV2 w zwalczaniu chorób związanych PCV2 wykazano u prosiąt jak i loch. Ponadto, możliwe jest szczepienie zarówno loch i ich potomstwa.

W fermie zaobserwowano nagłe padnięcia świń oraz objawy takie jak nasilone obrzęki oraz gorączkę do 41.5ºC.

Doświadczalne koinfekcje Mhyo i PCV2 dają rozbieżne wyniki.

Kaszel pojawił się u 8-9 tygodniowych świń. Przypadek początkowo wyglądał na łatwy do opanowania przez zastosowanie kilkudniowej antybiotykoterapii lecz podawanie antybiotyków nie pomogło.

PCV2 może być siany z nasieniem przez zakażone knury a wyniki badań wskazują na możliwość jego transmisji na loszki i lochy w wyniku inseminacji, co w efekcie może powodować zaburzenia w rozrodzie. Na razie brak jest jednak dowodów na to, że PCV2 wpływa na cechy nasienia.

Zmiany genetyczne mogą być związane z wzrostem zjadliwości lub zmniejszeniem immunogenności.

Analiza produkcji wykazała gwałtowny (w ciągu dwóch tygodni) wzrost śmiertelności tuczników sięgający 40% w niektórych grupach.