Artykuły - Zdrowie świń

W USA u świń występuje 17 genetycznych kladów szczepów wirusa grypy, które są wynikiem przeniesienia genów ze szczepów ludzkich,i kóre podlegają procesom ekologicznym i ewolucyjnym

Ostatnio rozwinięta metoda serotypowania za pomocą PCR stanowi krok naprzód, umożliwiając laboratoriom określenie serotypu wyizolowanego szczepu H. parasuis.

Selekcja genetyczna stanowi potężne narzędzie mogące prowadzić do poprawy i utrzymania wysokiego statusu zdrowotnego jelit u świń, a w przyszłości może stać się alternatywą dla obecnie stosowanych w nadmiarze antybiotyków.

Szczepienie przy użyciu urządzeń bezigłowych poprawia rozproszenie antygenu w tkance.

Artykuł proponuje alternatywne rozwiązanie dla obecnych programów szczepień, co może być pomocne w gospodarstwach, w których wcześnie pojawia się choroba obrzękowa. Jednak przedstawione rozwiązanie, obejmujące szczepienie loch pod koniec ciąży w celu osiągnięcia odporności u odsadzonych prosiąt także pozostawia wiele pytań...

Opisujemy PRRSV, M. hyo, PCV2, App i wirusa grypy.

Jeśli do programu nie przystąpią wszystkie fermy znajdujące się na danym obszarze, efekt będzie nieznaczny albo nie będzie go wcale.

Okazuje się, że stosowanie nietoksykogennych C. difficile (NTCD) jako probiotyku może zmniejszyć nasilenie zmian i ilość toksyn u nowonarodzonych prosiąt.

Podczas sekcji zaobserwowano krwotoczne zapalenie jelit z obrzękiem błony śluzowej, powiększoną śledzionę i przekrwioną krezkę.

Szczepionki inaktywowane mogą być skuteczne jeśli są stosowane łącznie z innymi praktykami, jak regulacja przepływu zwierząt i ludzi na fermie, oraz dokładną analizą pokrewieństwa antygenowego szczepionki i lokalnie występującego szczepu wirusa.

Okres izolacji i aklimatyzacja nie podlega dyskusji, to inwestycja.

Strzykawki bezigłowe dla świń umożliwiają stosowanie połowy do jednej dziesiątej objętości dawki, w porównaniu do szczepienia domięśniowego, ponieważ antygen jest lepiej rozproszony i wchodzi w kontakt z komórkami prezentującymi antygen w skórze.

Istnieje wiele czynników ryzyka powiązanych z występowaniem martwicy uszu, włączając w to uszkodzenie ucha przez inne świnie w kojcu, środowisko, nadmierne stłoczenie zwierząt w kojcu, dużą wilgotność, utrudniony dostęp do paszy lub wody, nieodpowiednio dobraną dawkę żywieniową, mykotoksyny, choroby wirusowe lub bakteryjne

W artykule opisano wyniki badań mających na celu określenie wpływu na zdrowie tuczników zakażeń szczepami PRRSV należącymi do wariantu 174. 

Różnice w zjadliwości i zaraźliwości pomiędzy szczepami wirusa są wyraźne. Ponadto nowy wirus może powodować zakażenia pomimo szczepień opartych na klasycznych szczepach wirusa, a także dawać fałszywie ujemne wyniki w przypadku niektórych testów diagnostycznych.

Enric Marco podsumowuje istotne punkty kontroli  biegunek poodsadzeniowych w naszych gospodarstwach.

Wszystkie szczepionki przeciw PCV2 dostępne w Europie i Ameryce Północnej oparte są na genotype PCV2a podczas gdy u świń najczęściej występują PCV2b i PCV2d. Mimo, że między tymi genotypami występuje wysoki poziom odporności krzyżowej to nie wiadomo czy szczepionki są jednakowo skuteczne w stosunku do wszystkich genotypów PCV2.

Pojawienie się PEDV w Ameryce Północnej spowodowało zwiększenie świadomości co do znaczenia pasz i ich składników jako potencjalnych dróg przenoszenia chorób.

Wezwano nas na fermę tuczu gdzie u 7 tygodniowych świń wystąpiły objawy zapalenia opon mózgowch i biegunka po odsadzeniu, ze śmiertelnością 3 tygodnie po odsadzeniu sięgającą 5%.

Najbardziej bezpośrednia strategia zmniejszająca stężenie patogenów w powietrzu to redukcja  ilości pyłu. W tym artykule opisano zastosowanie systemu jonizacji cząstek zwanego EPI.

Wirusy grypy są zróżnicowane genetycznie i antygenowo co skutkuje ograniczeniem odporności krzyżowej nawet między wirusami posiadającymi wspólne pochodzenie lub należących do tego samego podtypu.

Choroba obrzękowa zazwyczaj pojawią się 1 lub 2 tygodnie po odsadzeniu i najprawdopodobniej związana jest z obecnością innych czynników ryzyka.

U co najmniej 25% prosiąt w wieku 2-3 tygodnie wystąpiła kulawizna a w niektórych przypadkach prosięta leżały w schronach nie mogąc się podnieść.

Jakikolwiek kontakt tuczników ze świniami w innym wieku podczas przemieszczania zwierząt to podwyższone ryzyko wystąpienia enzootycznego zapalenia płuc.