Artykuły - Zdrowie świń

Przekrojowe pobieranie próbek (w różnych grupach wiekowych podczas jednej wizyty) ma tę zaletę, że pozwala na szybkie uzyskanie wyników badań.

Leczenie prosiąt po urodzeniu może mieć szkodliwy wpływ na wczesną kolonizację nosa, gardła i migdałków i powodować zwiększoną wrażliwość świń na zakażenia układu oddechowego patogenami występującymi w fermie.

Obraz zmienności PRRSV na początku realizacji programu zwalczania jest krytyczny dla skutecznego monitoringu postępów i skuteczności postępowania, i dla identyfikacji pojawienia się nowych szczepów wirusa w fermach lub regionach.

Interakcja między M. hyopneumoniae i gospodarzem sprawia, że M. hyopneumoniae jest jednym z naważniejszych czynników w chorobach układu oddechowego świń.

Jest to test pozwalający na weryfikację faktu, lub jakości szczepienia przeciw PCV2 przy wprowadzaniu świń do tuczarni.

Uważa, że sam TTSuVs bezpośrednio nie wywołuje żadnej choroby, ale mogą one nasilać przeieg koinfekcji i stanowić czynniki wyzwalające dla chorób takich jak PCVDs i PRDC.

Program aklimatyzacji modyfikujacy przepływ zwierząt, zapewniający ekspozycję na PCV2, jest niezbędny do zmniejszenia ryzyka problemów rozrodczych wywołanych PCV2.

W tej części opisane są działania, które należy podąć, kiedy choroba jest już w kraju.

Stwierdzono zaburzenia płodności i zróżnicowaną wydajność rozrodu. U warchlaków występowała martwica uszu i ogona a u tuczników biegunka i wypadanie odbytnicy.

Obecnie wśród świń europejskich krążą cztery linie wirusa, wyraźnie odróżniające się od HA. Mogą zostać uważane za wirusy enzootyczne, nawet jeśli względna częstość i poziom zachorowalności różni się między krajami.

Cały czas nie znamy wszystkich czynników, które zabezpieczają lub blokują replikację PRRSV w endometrium. Niedostateczna liczba komórek wrażliwych na zakażenie PRRSV w łożysku w połączeniu z oraz te nieznane czynniki mogą być powodem odporności płodów na zakażenie przez 90 dniem ciąży.

W czterech ostatnich grupach prosiąt hodowca stwierdził około 3% prosiąt z objawami braku apetytu i letargu. Żadna z prób leczenia (amoksycylina lub florfenicol) nie przyniosła skutku i prosięta padły.

ASF rozprzestrzenia się głównie poprzez ruch skażonego mięsa i innych produktów zwierzęcych, jak również żywych zwierząt, w tym dzików.

Często monitoring stad knurów jest niewystarczający dla odpowiednio wczesnego wykrycia infekcji.

Na podstawie obserwacji klinicznych i badania serologicznego podjęto decyzję o szczepieniu przeciw PRRSV, co stopniowo doprowadziło do poprawy stanu zdrowia na fermie. Kilka miesięcy później u tuczników, a następnie u warchlaków i loch, pojawił się kaszel.

Główną przyczyną niezadowalającej skuteczności szczepień przeciw PCV2 jest stosowanie generyków o niskiej jakości.

ASF jest obecnie mocno zakorzeniona w niektórych rejonach Kaukazu i Europy Wschodniej, gdzie jest przyczyną poważnych zakłóceń w handlu, a także mającej destrukcyjny wpływ na małych hodowców świń.

W nowo utworzonym stadzie w Bretanii pojawiły się objawy kliniczne u loszek z dwóch pierwszych partii loszek sprowadzonych do fermy.

W 2012 roku w USA odkryto nowe, zmutowane warianty PCV2 (mPCV2), które często występowały w przypadkach PCVAD. Pojawiły się więc pytania czy obecnie dostępne szczepionki przeciw PCV2 chronią przed zakażeniami tymi nowymi szczepami.

Pierwszym celem projektu jest kontrola zakażeń PRRSV i produkcja prosiąt wolnych od wirusa

Patogeny, które przenoszą się przede wszystkim w sposób bezpośredni, uwzględnione są zazwyczaj w systamach bioasekuracji i przepływu zwierząt. Jednak w przypadku patogenów przenoszonych za pomocą wielu dróg transmisji standardowe programy bioasekuracji wydają się być nieskuteczne.

Ograniczenie mieszania prosiąt i warchlaków opóźnia zakażenie PCV2. Utrzymywanie warchlaków w małych kojcach również istotnie zmniejsza prawdopodobieństwo wczesnej infekcji.

W tuczarni stwierdzono liczne przypadki padnięć a na skórze świń szczepionych przeciw różycy stwierdzano charakterystyczne romboidalne zmiany.

Najnowsze doniesienia nadal mowią o wysokiej prewalencji występowania tego patogenu w większości krajów produkujących trzodę chlewną.